Κείμενο : Έλενα Βεκρή & Τόνια Σταυροπούλου
Φωτογραφία πάνω μέρος : Panagiotis Margaronis
Φωτογραφία κάτω μέρος : Κώστας Αμοιρίδης
Γιάννης Χαρούλης
Κατράκειο Θέατρο Νίκαιας
Δευτέρα 28 Ιουνίου 2021
Επιτέλους η ώρα για μια συναυλία που περιμέναμε τόσο καιρό έφτασε.. το ημερολόγιο
δείχνει 28 Ιουνίου 2021.. μετά από 1,5 χρόνο εγκλεισμού, απαγορεύσεων φόβου και
απουσίας καλλιτεχνικών εκδηλώσεων ήρθε η ώρα να απολαύσουμε έναν αγαπημένο μας
καλλιτέχνη, να ακούσουμε τις μουσικές, τα τραγούδια που αγαπάμε, που μας κάνουν να
γελάμε, να ξεχνιόμαστε και μας δίνουν κουράγιο. Η δική μας επιστροφή στην
κανονικότητα.
Ανυπομονησία, χαρά, παγωμένη μπύρα στο χέρι αλλά σε αριθμημένα καθίσματα..
Έστω…
Τα φώτα σβήνουν και οι παλμοί αυξάνονται, η μπάντα ξεκινάει, εικασίες με το ποιο
τραγούδι θα ξεκινήσει.. Βάστα! «για να ελαφρύνουν οι καρδούλες μας που τόσα
πέρασαν, το τραγούδι λύνει κόμπους» λέει ο Γιάννης.
Η νέα μπάντα με πολύ ενδιαφέροντες μουσικούς στα καλύτερά της, άλλος ήχος
πειραγμένος σε πολλά τραγούδια, άλλα κομμάτια παιγμένα όπως τα έχουμε συνηθίσει,
κάνει και φωνητικά σε πολλά μέρη και η ατμόσφαιρα γίνεται μοναδική.
Τότε κι εγώ, του Λασιθιού τη στράτα, ο χειμωνανθός, η ουρά του αλόγου, ο
ακροβάτης, το τριανταφυλλάκι και πολλά ακόμη από τα παλιά αγαπημένα
ακούστηκαν, ο κόσμος τραγουδούσε, κάποιοι επιχείρησαν να χορέψουν αλλά οι
«δυνάμεις καταστολής» τους είπαν να καθίσουν.. ανάμεικτα συναισθήματα για το πώς
έγιναν οι συναυλίες λόγω της κατάστασης…
Ανάμεσα σε παλιά αγαπημένα ακούγονται και τα 2 νέα τραγούδια που κυκλοφόρησαν
φέτος, η Μελαγχολία και το Θέατρο του δρόμου σε στίχους της Ελένης Φωτάκη.
«Το επόμενο είναι το αντίδοτο της μελαγχολίας λέει ο Χαρούλης, και για να πιάσει η
θεραπεία θα τραγουδάμε εμείς δάγκωσε με όμως μη, και λέτε εσείς: μη με φας
μελαγχολία…» Ένα τραγούδι που ήταν πολύ γνώριμο σε ήχο αλλά με στίχους και έναν
άλλο παλμό που σε ξεσηκώνει και σου δίνει μια αισιόδοξη ματιά με το που το
ακούς..μυρίζει καλοκαίρι και συναυλία!
«Καμιά φορά όλοι περιμένουμε μια συγνώμη, ο ήρωας του επόμενου τραγουδιού έχει
βάλει τη συγνώμη δίπλα από τη ζωή του» και κάπως έτσι ξεκινάει το θέατρο του
δρόμου, λαμπάκια από κινητά αρχίζουν να ανάβουν σε όλες τις κερκίδες και να
κουνιούνται ρυθμικά.. σαν αστέρια όπως είπε κι ο Χαρούλης. Η πιο ατμοσφαιρική στιγμή
της βραδιάς, όλοι σιγοτραγουδούσαμε και όλα ήταν μαγικά! «Τι ωραία… Ευχαριστούμε…
Μας συγκινείτε κοπέλια!» είπε ο Γιάννης στο τέλος της μοναδικής αυτής στιγμής.
Αγρίμια κι αγριμάκια μου, σε ψηλό βουνό, ο τρελός (με μια ιδιαίτερη
ενορχηστρωτική ματιά), μετά ήρθε ο Σιμούν του Θανάση και θυμηθήκαμε πως είναι να
χοροπηδάς ακόμη και στην κερκίδα και εκεί που ξεφύγαμε τελείως και το περιμέναμε πως
και πως ήταν το αγαπημένο μας… Πάνω στ’ αργυρό σκαμνί…
Ένα υπέροχο χρυσοκίτρινο μισοφέγγαρο ήταν στην παρέα μας όλο το βράδυ που δεν
θέλαμε να τελειώσει.. απόψε το τραγούδι θα γίνει αγκαλιά…για να σου θυμίζει ότι
τίποτα δεν χάθηκε ποτέ από κανέναν..
Ο Γιάννης ξεκινάει να λέει μια ιστορία που συνέβη σε ένα ταξίδι που έκανε πρόσφατα με
τη νέα μπάντα του όπου κάποιος από τους μουσικούς είχε ξεχάσει την ταυτότητά του και
τον έκανε να εμπνευστεί ένα κομμάτι.. ήταν αφιερωμένο στο λυράρη της μπάντας, σε
ρεμπέτικο ρυθμό και μιλούσε για ένα πιάτο μπάμιες, γελάσαμε!
Σε ρυθμό παρόμοιο με του προηγούμενου τραγουδιού λέει το υπέροχο τραγούδι του
Νίκου Παπάζογλου, το καλημέρα!
Πριν το τέλος η Βασιλική και το Σκουλαρίκι έκαναν όλο το Κατράκειο να σηκωθεί και
να χορεύει, στο τέλος της κερκίδας ανάβει κι ένα καπνογόνο που έσβησε άρον άρον από
τους φύλακες του θεάτρου..
Το live φτάνει σιγά σιγά στο τέλος του αλλά ο Γιάννης δεν αφήνει ποτέ το κοινό του
στεναχωρημένο, ξαναβγαίνει και λέει τον Ερωτόκριτο και για τελευταίο τραγούδι
κρατάει το Εν κατακλείδι του Π. Σιδηρόπουλου, υπέροχη επιλογή για να μας
καληνυχτίσει και να τον χειροκροτήσουμε πολύ δυνατά. «Πουλάμε σώμα και ψυχή
δώστε μας λίγη προσοχή!» για τους καλλιτέχνες που πέρασαν δύσκολα όλο αυτό το
διάστημα αλλά είναι ακόμη εδώ για να μας τραγουδάνε να μας παίζουν μουσική και να
μας ομορφαίνουν τη ζωή! Ευχαριστούμε!
Ήταν μια υπέροχη συναυλία, μας είχε λείψει πολύ και ελπίζουμε σύντομα να τη
ξαναζήσουμε όπως παλιά.. μπροστά στη σκηνή με μπύρα στα μαλλιά και κλειστή φωνή
από το δυνατό τραγούδι!
Μαζί του οι Μουσικοί: Λευτέρης Ανδριώτης: Λύρα Βασίλης Μπαχαρίδης: Κρουστά
Θανάσης Τζίνγκοβιτς: Ηλεκτρική Κιθάρα Πάνος Τόλιος: Κρουστά Ορέστης Μπενέκας:
Πλήκτρα Mark Nieuwenhuis: Τρομπέτα
