Γαύδος
Νίκος Στρατάκης – Κλέλια Ρένεση

Στο σημείωμα της, η δημιουργός περιγράφει:

«Πριν από λίγα καλοκαίρια, μπήκα σ’ ένα καράβι και βγήκα σ΄ ένα μαγικό νησί. Θα καθόμουν μία βδομάδα, αλλά το νησί είχε άλλη γνώμη, και μαζεύτηκα μετά από ενάμιση μήνα. Με συνοδοιπόρους ένα ζευγάρι σαγιονάρες, ένα παρεό και το σκυλί μου, έλιωσα κάθε κόμπο, κάθε φόβο και κάθε αμφιβολία. Το νησί μου χάρισε απλόχερα όλη τη γνώση, όλη την ομορφιά και τη χάρη του. Μου χάρισε φίλους, μου χάρισε ήλιους και τη μεγαλύτερη αγάπη που γνώρισα ποτέ. Φεύγοντας ήξερα ότι πρέπει να επιστρέψω και να του “επιστρέψω”.. ένα στιχάκι που σκαρφίστηκα κάτω από τον κέδρο που με φιλοξενούσε. Έγινε γρήγορα τραγούδι και με τη βοήθεια του υπέροχου φίλου Νίκου Στρατάκη βρήκε φωνή και χάρη.

“Ευχαριστώ όλους όσοι βοήθησαν να βγει αυτό το τραγούδι κάτω από τέτοιες συνθήκες, σχεδόν εχθρικές προς τους καλλιτέχνες και μάλιστα σε τέτοιους δύσκολους καιρούς. Μα πάνω απ’ όλα ευχαριστώ τη μάνα γη, που έπλασε τη Γαύδο, και μπόρεσα να βουλιάξω τα πόδια μου μέσα στην άμμο της και την καρδιά της.
Κάτω τα χέρια από το παραδεισένιο νησί, κάτω τα χέρια από τους παρθένους παραδείσους του τόπου μας.
Είναι ό,τι μας έχει απομείνει από την αιωνιότητα. Μόνο εκεί φαίνεται πόσο σύντομο είναι το πέρασμά μας από αυτόν τον πλανήτη.”

Κλέλια Ρένεση

ΜΟΥΣΙΚΗ – ΣΤΙΧΟΙ – ΚΛΕΛΙΑ ΡΕΝΕΣΗ
ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΣΗ – ΚΛΕΛΙΑ ΡΕΝΕΣΗ- ΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ
ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ- ΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΛΟΥΣΤΡΟΣ
ΜΙΞΗ- ΜΑΣΤΕΡ – ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΚΑΚΗΣ ( Astra Studio)
ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΛΕΛΙΑ ΡΕΝΕΣΗ
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΑΛΕΚΟΣ ΚΥΡΑΝΗΣ

Στίχοι        

ΓΑΥΔΟΣ – GAYDOS

Κάτι αιώνες ξεχασμένος καταγής
Κέδρος με ντύνει και φορά τα όνειρά μου
Πολυτεχνίτης του μαίστρου το νησί
Ξέχασα κάπου τ’όνομα, και τα κλειδιά μου

Στου Λαβρακά σου το πηγάδι ένα πρωι
Βούτηξα και ταξίδεψα ως την Παλμύρα
Κι όποιον Θεό συνάντησα ζητούσα ευχή
Στου Λυβικού σου να με βγάλει την αλμύρα

Άιντε σηκώστε άγκυρα, και το πανί
τον φάρο σβήστε να μην βέπουν το σημάδι
κι έλα να κάνουμε κουπί ως την αυγή
την Γαύδο να την κλέψουμε από τον χάρτη
Άιντε κι αν δε χωράει ο κόσμος μια γιορτή
εμείς θα κόψουμε το κοσμομονοπάτι
κι όλοι θα λέν υπήρχε εδώ ένα νησί
μα κάποια νύχτα έφυγε από γινάτι

Πάτερ ημων εδώ ο ήλιος κατοικεί
και λιώνει νού κι όλου του κόσμου το ρολόι
μες στου Άη Γιάννη την κοιλάδα την χρυσή
βήμα βουλιάζω κι η σκιά μου παίρνει μπόι

Άιντε σηκώστε άγκυρα, και το πανί
τον φάρο σβήστε να μην βέπουν το σημάδι
κι έλα να κάνουμε κουπί ως την αυγή
την Γαύδο να την κλέψουμε από τον χάρτη
Άιντε κι αν δε χωράει ο κόσμος μια γιορτή
εμείς θα κόψουμε το κοσμομονοπάτι
κι όλοι θα λέν υπήρχε εδώ ένα νησί
μα κάποια νύχτα έφυγε από γινάτι