«Ο δολοφόνος βρίσκεται εδώ, μαζί μας… Είναι στο τρένο αυτή τη στιγμή…»

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, το φημισμένο Οριάν Εξπρές ακινητοποιείται από μια χιονοθύελλα στη μέση του πουθενά. Το πρωί, ο εκατομμυριούχος Σάμιουελ Έντουαρντ Ράτσετ βρίσκεται μαχαιρωμένος στο κρεβάτι του. Η πόρτα του κουπέ του είναι κλειδωμένη από μέσα.

Ο δολοφόνος του είναι ένας από τους συνταξιδιώτες του… Ο Ηρακλής Πουαρό, παγιδευμένος κι αυτός στο τραίνο, επιχειρεί να λύσει το μυστήριο. Ανάμεσα στους επιβάτες υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είχαν λόγους να μισούν τον Ράτσετ. Ποιος απ’ όλους είναι ο δολοφόνος; Άραγε σχεδιάζει να χτυπήσει ξανά;

ΑΓΚΑΘΑ ΚΡΙΣΤΙ

15 Σεπτεμβρίου του 1890 –  12 Ιανουαρίου του 1976

Η Άγκαθα Κρίστι έγραψε περίπου 80 μυθιστορήματα, 30 συλλογές διηγημάτων και 15 θεατρικά έργα, καθώς και 6 αισθηματικά ρομάντζα με το ψευδώνυμο Μαίρη Γουέστμακοτ.

Το «Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές» (“Murder on the Orient Express”) είναι αστυνομικό μυθιστόρημα της Αγκάθα Κρίστι, που εκδόθηκε από τον αγγλικό εκδοτικό οίκο “Collins – Crime Club” την 1η Ιανουαρίου του 1934 και θεωρείται το δημοφιλέστερο έργο της συγγραφέως.

Η πρώτη έμπνευση για την συγγραφή του μυθιστορήματος προήλθε από την περιπέτεια της απαγωγής και δολοφονίας του μωρού της οικογένειας του διάσημου αεροπόρου Τσαρλς Λίντμπεργκ. 
Την 1η Μαρτίου του 1932 απήχθη από το δωμάτιο του, στην έπαυλη της οικογένειας Λίντμπεργκ στα περίχωρα της Νέας Υόρκης, ο 20 μηνών γιός του Τσαρλς και της Άνν Λίντμπεργκ. Την εξαφάνιση ανακάλυψε η νταντά του μωρού, – μαζί με ένα ανώνυμο γράμμα που ζητούσε 50.000 δολλάρια ως λύτρα – που ειδοποίησε τον Λίντμπεργκ και αυτός με τη σειρά του, τηλεφώνησε στην αστυνομία. Μέσα σε είκοσι λεπτά, ο χώρος είχε περικυκλωθεί από αστυνομικά αυτοκίνητα, αλλά το μωρό δεν βρέθηκε. Στις 6 Μαρτίου στάλθηκε εκ νέου ανώνυμο γράμμα που ζητούσε 70.000 δολλάρια. Η απαγωγή προκάλεσε το ενδιαφέρον των δημοσιογράφων και κατ’ επέκταση και της κοινής γνώμης. Τα συμβαίνοντα στην υπόθεση έτυχαν μεγάλης δημοσιότητας, κινητοποιηθήκε ολόκληρος ο αστυνομικός μηχανισμός των Η.Π.Α, συμπεριλαμβανόμενου και του νεοσύστατου τότε FBI. Προσήχθησαν και ανακρίθηκαν δεκάδες ύποπτοι αλλά τελικά, ο Λίντμπεργκ αναγκάστηκε να παραδώσει τα λύτρα την 1η Απριλίου του 1932. Ωστόσο, οι δράστες κωλισιεργούσαν στην επιστροφή του μωρού, μέχρι που στις 12 Μαϊου, ένας οδηγός φορτηγού εντόπισε τυχαία στο παρακείμενο της έπαυλης δάσος, ένα πτώμα μωρού που τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν του μικρού Τσαρλς. Τον Ιούνιο η αστυνομία άρχισε να υποπτευέται ότι η απαγωγή ήταν σχεδιασμένη από κάποιο μέλος του υπηρετικού προσωπικού. Ύποπτη θεωρήθηκε η καμαριέρα της Άνν Λίντμπεργκ, εξαιτίας των αντιφατικών καταθέσεων που έδωσε, η οποία όμως αυτοκτόνησε στις 10 Ιουνίου του 1932. Αργότερα και αφού επιβεβαιώθηκε το άλλοθι της, η κοπέλα κρίθηκε αθώα, αλλά ήταν πια αργά. Αυτά ήταν όλα όσα ήξερε η Κρίστι για την υπόθεση, αφού οι εξελίξεις της (σύλληψη και εκτέλεση του δράστη) έγιναν μετά το 1934 και αφού είχε ήδη κυκλοφορήσει το μυθιστόρημα.
Ο χώρος δράσης του εγκλήματος, το Οριάν Εξπρές δηλαδή, ήταν οικείο στην Κρίστι αφού αρχής γενομένης από το 1928 είχε ταξιδέψει αρκετές φορές με αυτό το τραίνο, όταν πήγαινε να συναντήσει τον αρχαιολόγο σύζυγό της, Μαξ Μάλλοουαν. Η ίδια είχε μια δυσάρεστη εμπειρία το 1931, κατά το ταξίδι της επιστροφής, όταν η καταρρακτώδης βροχή που άρχισε έξω από την Κωνσταντινούπολη κατέληξε σε κατακλυσμό. Αυτή, η γνώση για το Οριάν Εξπρές, της επέτρεψε να περιγράψει και να χρησιμοποιήσει με ακρίβεια τα στοιχεία του τραίνου, όπως πόμολα, πόρτες, γάντζους, κάνοντας ρεαλιστικότερες τις λεπτομέρειες του εγκλήματος.