Όταν μιλάς με νέους ανθρώπους, με νέες ιδέες και με αισιόδοξη διάθεση μόνο να ακολουθήσεις τα βήματα τους μπορείς. Η Πέννυ Μπαλτατζή είναι ένας ζωντανός άνθρωπος και μίλησε στις Mousikes ebeeries και στον Θάνο Τεγόπουλο, για το νέο της project το Crowd funding, για το νέο της album αλλά και για άλλα πολλά!
Να χαίρεστε το νεογέννητο μωράκι εύχομαι ολόψυχα! Τελικά η Πέννυ δεν ηρεμεί ποτέ;
Ευχαριστούμε πολύ, οικογενειακώς! Όλοι μας απολαμβάνουμε ο ένας τον άλλο.
Κοίτα, η σωστή λέξη είναι «εφησυχάζει». Και, όχι, δεν εφησυχάζει ποτέ μάλλον…
Τα όνειρα παίρνουν αναβολή;
Μπορεί. Αλλά πάντα είναι εκεί, ολοζώντανα, και σε περιμένουν να τους δώσεις σημασία… Πάντα φωτεινά, πάντα γεμάτα αισιοδοξία. Αρκεί να κάνεις το πρώτο βήμα προς το μέρος τους. Και τότε αρχίζει το ταξίδι. Τα ομορφότερα ταξίδια. Αυτά που μας κάνουν να ξεπερνάμε τον εαυτό και τα όριά μας.
Είδα με μεγάλο ενδιαφέρον το νέο σου project και διόρθωσέ με αν κάνω λάθος, είναι η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο; Είναι μια πρωτότυπη ιδέα;
Ειλικρινά χαίρομαι που σου αρέσει και το βρίσκεις ενδιαφέρον, και ναι, είναι πρωτότυπο, αλλά όχι, δεν είμαι η πρώτη. Έχουν κάνει στο παρελθόν κι άλλα παιδιά στο χώρο της μουσικής crowd funding.
Αλλά κάθε μέρα γίνονται διάφορες τέτοιες ενέργειες, απλώς σε μικρότερη κλίμακα.
Αυτό που μπορούμε να πούμε είναι πως ίσως γίνεται για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση στο δικό μου χώρο, και με την επικοινωνία που κάνουμε να έχει ακουστεί περισσότερο.
Θα μας μιλήσεις για αυτό;
Καταρχάς, είναι μια υπέροχη ευκαιρία να γίνει γνωστό στον κόσμο το πόσα έξοδα κάνει ένας καλλιτέχνης που δεν είναι την πρώτη γραμμή, ώστε να φτάσει η μουσική του στ΄ αυτιά των ακροατών. Να γνωρίσει τα στάδια υλοποίησης ενός μουσικού έργου, και στη συγκεκριμένη περίπτωση ενός δίσκου, όντας ο ίδιος συμπαραγωγός, συνδημιουργός της ενέργειας αυτής. Φτάνοντας ως τον πάτο του πηγαίου, πιστεύω πως δεν υπάρχει ιδανικότερη συνθήκη από αυτή για μας τους καλλιτέχνες να κάνουμε κάτι καινούργιο, κάτι που θα καλλιεργήσει το συλλογικό μήνυμα για αλληλεγγύη, που θα ερεθίσει το νου να κατεβάσει νέες ιδέες και που ταυτόχρονα θα οδηγήσει τον κόσμο στο να «αποκαθηλώσει» δεδομένα και καταστάσεις σε ό,τι αφορά στους καλλιτέχνες και την τέχνη.
Crowd funding, λοιπόν, ή αλλιώς «χρηματοδότηση από το κοινό».
Οχι φιλανθρωπία, όχι έρανος, όχι δωρεά… Συμμετέχοντας, προαγοράζεις το τελικό καλλιτεχνικό έργο, γιατί πιστεύεις και εμπιστεύεσαι τον καλλιτέχνη που σου το προτείνει. Κι η ανταπόδοση από μας γίνεται με πολλή αγάπη και πολλά δώρα, ανάλογα με το ποσό της προσφοράς σου.
Στο δελτίο αυτού του project γράφεις “ ‘Ετσι, πήρα μια απόφαση. Αντί να αφεθώ στο αίσθημα αδυναμίας και απειλής που μας χτυπάει την πόρτα, να συνεχίσω να κάνω σχέδια” . Πόσο εύκολο είναι η συνέχεια μετά την επιδημία, οι άνθρωποι των τεχνών να μπορέσουν να επιβιώσουν;
Καθόλου εύκολο δεν είναι κι εφόσον με ρωτάς, να σου πω πως είναι μεγάλος μπελάς να «τρέχεις» για ένα πρότζεκτ τη φιλοσοφία του οποίου δεν γνωρίζει ο κόσμος, προσπαθώντας να του το κάνεις οικείο. ‘Όταν και όσο κάθεσαι, όμως, το μυαλό ατροφεί… Κι εγώ δεν αντέχω την παύση. Θέλω να μεγαλώνει το μέσα μου. Να ψηλώνει. Παράλληλα προσπαθώ να κλείσω live εμφανίσεις και να ζήσω. Όχι, λοιπόν, δεν είναι εύκολο. Και δεν είναι ωραίο, ούτε ευχάριστο να σκέφτεσαι ή έστω να περνάει από το μυαλό σου ότι ίσως και να πρέπει να κοιτάξεις σοβαρά για άλλες πηγές εσόδων… Αυτό δεν είναι δίκαιο για κανέναν και όχι, δεν είναι ελπιδοφόρο.
Είδαμε όλο αυτό τον καιρό τους περισσότερους καλλιτέχνες να ξεσηκώνονται και να αντιδρούν ενάντια στην πολιτεία για τη μη στήριξη του κλάδου και για τα πνευματικά δικαιώματα τους. Πιστεύεις μπορεί επιτέλους να βρεθεί κάποια βιώσιμη λύση;
Ίσως τώρα που σκαλίσαμε τα πράγματα, να γίνει κάτι αλλά η φύση του ανθρώπου είναι πολύ επιρρεπής στο να ξεχνάει… Φοβάμαι πως μόλις επιστρέψουμε σε κανονικές συνθήκες, όλα θα παραμείνουν τελικά ως είχαν. Γι’ αυτό προσωπικά επιμένω σε κάτι καινούργιο.
Πέρα από την ιδέα του crowd funding… Τόσα κτίρια έχουμε κατασχεμένα. Ας τα ανοίξει ο δήμος και γενικότερα η πολιτεία, κι ας γίνουν κέντρα πολιτισμού.
Να βάζουν μέσα κόσμο ανά 4ωρο, να τους ασφαλίζουν και να τους υποχρεώνουν να κανουν πρόβα, να εξελίσσονται, διαθέτοντας παράλληλα μια στέγη για την τέχνη τους. Να υπάρξει εξέλιξη. Κάτι.
To διάστημα της καραντίνας που περάσαμε, πόσο δημιουργικό ήταν για εσάς τους καλλιτέχνες που η ουσία της τέχνης σας είναι η άμεση επαφή με τον κόσμο;
Η δημιουργία έχει το στοιχείο της μοιρασιάς αλλά και την εσωτερικότητά της… Μοιράστηκαμε, λοιπόν, μέσω του internet και των social media τη μουσική μας, αλλά βρήκαμε και χρόνο να επαναπροσδιοριστoύμε και να επανατοποθετηθούμε εσωτερικά σε σχέση με τη ζωή και την τέχνη μας. Ήταν μια αρκετά αποκαλυπτική περίοδος, σε πολλά επίπεδα, αυτή.
Να επιστρέψουμε στο crowdfunding project Μιλάμε για 25 μουσικούς και για τη δημιουργία ενός νέου άλμπουμ. Τα χρήματα τα οποία απαιτούνται, πως θα διανεμηθούν;
Θα σε παραπέμψω στο κείμενο της καμπάνιας, εκεί θα δεις την αναλυτική αναφορά που κάνουμε σε όλες τις διαφορετικές ειδικότητες των ανθρώπων που συμμετέχουν στο project. (Δείτε εδώ όλο το πλάνο του project)
Πόσο εφικτό πιστεύεις είναι να συγκεντρωθεί το απαιτούμενο ποσό σε μια εποχή που τo να δεις κάτι στο youtube ή να κάνεις ένα download, είναι δωρεάν;
Ολη αυτή η προσπάθεια δεν έχει στην ουσία της καμία σχέση με τη λογική του δωρεάν… Γιατί ακόμη κι αυτό που βλέπουμε στο YouTube «δωρεάν» κρύβει από πίσω του ανθρώπους που δούλεψαν για να γίνει πράξη. Ανθρώπους που πρέπει να αμοίβονται, για το χρόνο, την ενέργεια και την ευφυϊα τους.
Απευθύνομαι στους φίλους της μουσικής που σέβονται αυτή την προσπάθεια, που έχουν ανάγκη την τέχνη και τον πολιτισμό και αντιλαμβάνονται, ακριβώς λόγω αυτού του σεβασμού και αυτής της ανάγκης, πως τίποτα απ’όλα αυτά δεν μπορεί να είναι «δωρεάν».
Κι εγώ «χαρίζω» στιγμές μου στον κόσμο, μέσω ενός video που θα ανεβάσω, για παράδειγμα, στο κανάλι μου στο YouTube. Το έκανα και τις μέρες του lockdown. Αλλά η δημιουργία ενός project ποτέ δεν είναι ή δεν θα έπρεπε να είναι δωρεάν. Και πιστεύω ότι υπάρχει πολύς κόσμος εκεί έξω που αυτό το συμμερίζεται.
Βλέπω στα σχόλια κάτω από τις αναρτήσεις σου στα social, πως ο κόσμος τη βρήκε πολύ καλή σαν ιδέα. Υπάρχει ανάλογη στήριξη, δεδομένου και της οικονομικής κατάστασης που επικρατεί;
Είμαι πολύ χαρούμενη προσωπικά που έχουμε ήδη καταφέρει να συγκεντρώσουμε 4.000 ευρώ, ενώ απομένουν ακόμη 50 μέρες! Αυτό σημαίνει ότι, παρά τις δυσκολίες της εποχής, και θέληση υπάρχει και συμμετοχή… Τους ευχαριστούμε όλους, από καρδιάς!
Η αλληλεγγύη είναι το μοναδικό μας όπλο;
Η αλληλεγγύη είναι σίγουρα ένα πολύτιμο όπλο. Δεν είναι όμως το μοναδικό. Είναι και η ενσυναίσθηση, που επηρεάζει βαθιά τη σχέση μας με τον εαυτό μας αλλά και τους άλλους, είναι και η εγρήγορση, είναι και η ψυχική δύναμη, είναι εν τέλει και η αγάπη μας και ο σεβασμός μας για την ίδια τη ζωή.
Τι να περιμένουμε από το νέο album;
Μια Penny pop, φωτεινή, δυνατή (μετά από τόση αγάπη!), που κοιτάζει, όπως πάντα, μπροστά. Ένα δίσκο φτιαγμένο με τα καλύτερα «υλικά», τους καλύτερους συνεργάτες, σε ιδανικές συνθήκες, ένα δίσκο-όνειρο, γεμάτο χρώμα και αισιοδοξία.
Βλέπουμε δειλά – δειλά να βγαίνουν στην επιφάνεια και να προγραμματίζονται κάποια live. Θα δούμε κάπου την Πέννυ;
Υπάρχουν κάποιες σκέψεις, χωρίς να έχει προκύψει ακόμη κάτι συγκεκριμένο. Ίσως από Σεπτέμβρη, και σίγουρα σε συνάρτηση και με την πορεία όλης αυτής της προσπάθειας!
Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να πραγματοποιηθούν όλα σου τα όνειρα. Ευχαριστώ πολύ για την κουβέντα.
Διαβάστε ακόμα…
