Κάποιες μπάντες είναι ‘καταδικασμένες’ να γράφουν μόνο καλή μουσική. Κάποιοι μουσικοί δεν αρκούνται απλά στο να παίζουν καλά και να κυκλοφορούν καλούς και ποιοτικούς δίσκους αλλά προσπαθούν και καταφέρνουν να ανάγουν αυτό που κάνουν σε πραγματική τέχνη. Στο λεξιλόγιο κάποιων μουσικών η λέξη ‘μέτριο’ απλά δεν υπάρχει. Όλα τα παραπάνω και πολλά περισσότερα είναι συνώνυμα της μεγάλης καριέρας των Βρετανών progressive rockers, εκ των ηγετών του μελωδικού hard rock, Magnum.
Με όποιο στυλ και αν αποφάσιζαν να καταπιαστούν κατά τη διάρκεια της πολυετούς καριέρας τους, (πάνω από 40 χρόνια), πάντα το έκαναν με επιτυχία. Στο αίμα τους κυλούσαν πάντα τα στοιχεία της rock όπερας και αυτό γιατί ήταν βαθύτατα επηρεασμένοι από τους Queen (άλλωστε ο Roger Taylor είχε κάνει τη παραγωγή του album ‘Vigilante’-1986). Εκτός από την ανεξάντλητη έμπνευση, καρπός της οποίας ήταν η συγγραφή μερικών εκπληκτικών τραγουδιών, τα μοναδικά συναισθήματα της μουσικής τους έπαιρναν σάρκα και οστά μέσω της μαγικής φωνής του Bob Catley, ένα από τα καλύτερα λαρύγγια που έχουν περάσει ποτέ από τον σκληρό ήχο, μια φωνή μεστή, ταξιδιάρικη, άμεση και νοσταλγική όσο λίγες. Πιστός συνοδοιπόρος του σε αυτό το μακρύ μουσικό ταξίδι ήταν και είναι ακόμη ο Tony Clarkin που με το παίξιμο και τις εξαιρετικές συνθέσεις του, έχει συμβάλει εξίσου στο οικοδόμημα που ακούει στο όνομα Magnum καθώς και στην, κατά καιρούς, εναλλαγή στο ήχο των Βρετανών.
Album No16 στη καριέρα τους λοιπόν.. Ο δίσκος μπαίνει δυναμικά με το βαρύ, ατμοσφαιρικό και σκοτεινό ‘Black Skies’ .Όσο για τη συνέχεια, τα ‘Doors To Nowhere’, ‘The Visitation’, ‘The Last Frontier’, αλλά και γενικότερα όλο το σύνολο του δίσκου, διατηρείται σε πολύ υψηλά επίπεδα αλλά και η ερμηνεία του Catley ο οποίος όσο απίστευτο και αν φαίνεται (ή μάλλον ακούγεται) οδεύει προς το 64ο έτος της ζωής του και ο χαρακτηρισμός αυτής της μουσικής του περιόδου ως ‘δεύτερη νιότη’ είναι πολύ εύστοχος, κάτι που μαρτυρεί και η συμμετοχή του στο project των Avantasia. Η πείρα τόσο στη γραφή όσο και στην εκτέλεση δύσκολα κρύβεται. Πανέμορφες μελωδίες ντυμένες με τον μοναδικό τρόπο των Magnum. Με τη νέα αυτή τους προσπάθεια, οι Βρετανοί γερόλυκοι βάζουν σοβαρή υποψηφιότητα για μία θέση στους καλύτερους δίσκους της χρονιάς.
Είναι πραγματικά άδικο που ο περισσότερος κόσμος δεν τους έχει ούτε ακουστά.Κι όμως, φαντάζει αδιανόητο να καυχιέται κάποιος ότι ασχολείται με αυτή τη μουσική και να μην έχει στην κατοχή του κάποιο από τα έργα τους (κατά προτίμηση τα ‘Chase The Dragon’-1982 και το ανεπανάληπτο ‘On A Storyteller’s Night’-1985).
Αφεθείτε λοιπόν, χωρίς κανέναν ενδοιασμό, στα χέρια εκείνων που μας έχουν ταξιδέψει όσο λίγοι μέσω των μαγικών ιστοριών τους, είτε αυτές μιλούσαν για δράκους και σπαθιά, είτε για αγάπη και καθημερινά πράγματα και ανακαλύψτε οι ίδιοι το μουσικό μεγαλείο ενός από τα καλύτερα συγκροτήματα που γέννησε ποτέ το μελωδικό rock.
