Πριν λίγο καιρό ο τραγουδοποιός και ερμηνευτής Απόστολος Μόσιος κυκλοφόρησε το τρίτο του προσωπικό άλμπουμ με τίτλο “Θυμωμένα όνειρα”. Με αφορμή τη νέα του αυτή κυκλοφορία αλλά και για την παρουσία του τα δύο τελευταία χρόνια στο πλάι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, μίλησε στις mousikesebeeries.gr
Συνέντευξη : Θάνος Ταγόπουλος
Έχουμε τόσους πολλούς λόγους για να θυμώνουμε, τα όνειρα μας δεν τα θέλουμε να είναι όμορφα και όχι θυμωμένα;
Ακριβώς αυτό αντικατοπτρίζει ο τίτλος «Θυμωμένα Όνειρα». Έχουμε πολλούς
λόγους να θυμώνουμε, όμως δεν παύουμε να ονειρευόμαστε. Τα όνειρα είναι πάντα
όμορφα, είναι όμως άδικο να σου στερούν την ελπίδα ότι ίσως ότι ονειρεύεσαι θα μπορέσει
να πραγματοποιηθεί.
Τρίτο προσωπικό album με τίτλο «Θυμωμένα όνειρα» και σε παραγωγή του Βασίλη
Παπακωνσταντίνου. Μίλησέ μας για αυτήν την πραγματικά πολύ όμορφη δισκογραφική δουλειά!
Είναι ένα άλμπουμ με δώδεκα τραγούδια, δέκα νέα και δύο διασκευές. Είμαι
πραγματικά χαρούμενος και περήφανος γι’ αυτή τη δουλειά για πολλούς λόγους και ο
σημαντικότερος είναι ο Βασίλης, ο οποίος υπήρξε η κινητήρια δύναμη. Μαζί του τραγουδώ
δύο τραγούδια στο δίσκο και συμμετέχουν δημιουργικά, εκτός από τον Βασίλη και από
εμένα, άνθρωποι που αγαπώ και εκτιμώ βαθιά, καθώς και ένα σύνολο μουσικών και
τραγουδιστών που καθόρισαν το όμορφο τελικό αποτέλεσμα.
Για τον Βασίλη θα σε ρωτήσω πιο μετά, γιατί βλέποντας και ακούγοντας το νέο σου δίσκο, βλέπω πολλά σπουδαία ονόματα να συμμετέχουν. Πως νιώθεις και πόσο σημαντικό είναι να έχεις καλούς συνάδελφους που σε στηρίζουν!
Νιώθω πραγματικά τυχερός και ευγνώμων για όσα όμορφα συμβαίνουν, και
εύχομαι και εγώ με τη σειρά μου να μπορέσω να ανταποδώσω την αγάπη που εισπράττω,
πόσο μάλλον όταν αυτή προέρχεται από ανθρώπους που αξιώνουν το σεβασμό μας στην
τέχνη αυτή χρόνια τώρα. Και είναι όντως σπουδαίο και σημαντικό να έχεις τέτοια
υποστήριξη.
Πες μου τώρα για τον Βασίλη. Ξέρουμε πως ο Βασίλης είναι ένας θρύλος αλλά πως είναι να ζεις από μέσα τον Βασίλη και όλη την καλοκαιρινή περιοδεία;
Ότι και να πω θα είναι λίγο. Είναι πραγματικά απίστευτη η όλη εμπειρία αλλά και η
ενέργεια που βιώνεις στη σκηνή ή στο στούντιο με τον Βασίλη. Πάντα τον θαύμαζα και είναι
ο αγαπημένος μου τραγουδιστής αλλά από τότε που τον γνώρισα με μάγεψε ακόμα
περισσότερο όχι μόνο σαν καλλιτέχνης αλλά και σαν άνθρωπος. Είναι πολύ δοτικός,
μαθαίνω πολλά από εκείνον σε διάφορα επίπεδα και η όλη εμπειρία όταν παίρνω ας πούμε
κάποια απόσταση από τα έχουμε ζήσει παρέα, μοιάζει σχεδόν σουρεαλιστική. Αν μου το
έλεγαν κάποτε δεν θα το πίστευα με τίποτα.
Ας επιστρέψουμε στον νέο δίσκο και ας πάμε στο τραγούδι που ερμηνεύεις μαζί με τον Βασίλη (το ένα από τα δύο ντουέτα), το οποίο μας το παρουσιάσατε οπτικοποιημένο και είναι και το πιο δυνατό του δίσκου (δείτε το εδώ) «Κάποια μέρα θα ανέβει στη σκηνή η γαλαρία και έτσι θα αλλάξει η ιστορία?»
Έτσι είναι, το εύχομαι ολόψυχα δηλαδή. Τους στίχους αυτού του τραγουδιού τους
εμπνεύστηκε η Λίνα Δημοπούλου από το βιβλίο του Κώστα Λουλουδάκη «Άσπρα Μαντήλια
στην Plaza De Mayo”. Με αφορμή λοιπόν τα όσα περιέχει το βιβλίο, τα οποία έχουν
κοινωνική προέκταση μέχρι και το σήμερα, γράφτηκε αυτό το όμορφο τραγούδι που έντυσε
με την όμορφη μουσική του ο Βασίλης. Υπήρχε στο «συρτάρι» αρκετό καιρό και μου
πρότεινε να το τραγουδήσω. Ευτυχώς, μου έκανε τη χάρη να το πούμε παρέα μια και η
φωνή του δίνει μία ιδιαίτερη δυναμική στο περιεχόμενο αυτού του τραγουδιού. Είναι ένα
τραγούδι με μεγάλη δύναμη, σαν σύνθημα. Με τα διαφορετικά του χρώματα ενώνει τον
κόσμο μουσικά αλλά συναισθηματικά.
Στον δίσκο υπάρχουν και δύο διασκευές και αν η πρώτη είναι μία διασκευή που «έπρεπε» να γίνει και μιλάω φυσικά για την αγγλόφωνη εκδοχή της μεγάλης επιτυχίας των Λάκη Παπαδόπουλου και Σάννυς Μπαλτζή «Το παλιό μου παλτό», το «Corsica” σε σύνθεση του Petru Guelfucci πως το απογείωσες και με κέρδισε πολύ σαν ακροατή. Πως γεννήθηκε η ιδέα για το συγκεκριμένο τραγούδι;
Σε μένα δεν συμβαίνει ποτέ τίποτα μουσικά επειδή «πρέπει». Ευτυχώς δηλαδή
μέχρι τώρα με ότι έχω καταπιαστεί, κάποια είναι και πολύ ετερόκλητα πράγματα, τα έκανα
γιατί τα γούσταρα πραγματικά και πορεύομαι με πραγματική άγνοια κινδύνου. Το “Rock N
Roll Coat” προέκυψε μετά από προτροπή της εταιρείας που συνεργαζόμαστε χρόνια τώρα,
το Ogdoo Music Group, να δοκιμάσω αυτή την διασκευή σαν συμμετοχή στον πρόσφατο
δίσκο του Λάκη Παπαδόπουλου «Όλο Κάτι Μου Λείπει». Είπαμε να το δοκιμάσουμε, και
πραγματικά και λόγω της ενορχήστρωσής του αλλά και της ωραίας ενέργειας που υπήρχε
στο στούντιο όταν το φτιάξαμε με το τραγούδι αυτό καταγράψαμε πολύ δυνατές στιγμές.
Έτσι, όταν ολοκληρώθηκαν τα «Θυμωμένα Όνειρα», αποφασίσαμε να το συμπεριλάβουμε
και σε αυτό το άλμπουμ και χαίρομαι που συμφώνησαν ο Λάκης Παπαδόπουλος και η Σάννυ
Μπαλτζή.
Το ”Corsica” από την άλλη είναι ένα τραγούδι το οποίο ανακάλυψα μέσα από τη
συμμετοχή μου στην ορχήστρα «Εστουδιαντίνα», όπου το τραγουδούσα σε συναυλίες στην
Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι ένα πολύ ιδιαίτερο τραγούδι, και μιλάει για τις ομορφιές του
τόπου της Κορσικής στην Κορσικάνικη διάλεκτο. Υπάρχει και σε ζωντανή καταγραφή από μία
συναυλία μας με την ορχήστρα στη Νέα Υόρκη, και ακούγοντάς το συχνά με το Βασίλη, μου
πρότεινε να το συμπεριλάβουμε σε μία νέα εκτέλεση και αυτό στο άλμπουμ. Εγώ για να
είμαι ειλικρινής πίστευα ότι δεν είχα κάτι άλλο να δώσω σε αυτό το πανέμορφο τραγούδι,
όμως ευτυχώς έκανα λάθος.
Μελετώντας λοιπόν για τη σημερινή μας συνέντευξη, έμαθα για σένα τα εξής : Είσαι από τον Βόλο, έχεις συμμετάσχει στην ορχήστρα της Εστουδιαντίνας , από μικρός μέσα σε ωδεία και πολύ μουσική από την οικογένεια σου, έχεις πλέον τρία προσωπικά άλμπουμ (και θέλω να μου πεις ποιο ξεχωρίζεις και γιατί) . Θα μας πεις λίγα λόγια για σένα;
Από το Βόλο ναι, μεγαλωμένος με ωραίο τσίπουρο, ανάμεσα στη Νέα Ιωνία και την
Αγριά! Νομίζω ότι αν πρέπει να ξεχωρίσω ένα άλμπουμ αυτό θα ήταν το τελευταίο για το
οποίο συζητάμε, τα «Θυμωμένα Όνειρα». Δεν το έχω χορτάσει ακόμα, και ο πηγαίος τρόπος
με τον οποίο φτιάχτηκε με εκφράζει πάρα πολύ.
Για μένα ότι και να σας πω σίγουρα θα έχει να κάνει με τη μουσική. Αυτή ήταν και
είναι όλη μου η ζωή, στα εύκολα ή στα δύσκολα, η οικογένεια, οι φίλοι, όλα είναι για μένα
συσχετισμένα με τη μουσική. Από μικρό παιδί είχα μεγάλη ευαισθησία απέναντι σε όλα όσα
βίωνα και ανάγκη για έκφραση. Η μουσική πάντα με συγκινούσε και ήταν αναπόσπαστο
κομμάτι της ζωής μου και συνεχίζει να είναι.
Τι είναι αυτό που σε κινητοποιεί καθημερινά ως μουσικό και τι είναι αυτό που σε εμπνέει να μην το βάζεις κάτω;
Έχω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου την αίσθηση του ανικανοποίητου. Δηλαδή ότι και
να συμβεί δεν μου φαίνεται ποτέ αρκετό, δεν επαναπαύομαι, πάντα σκέφτομαι το μετά και
πάντα η φαντασία μου δουλεύει προς αυτή την κατεύθυνση. Τώρα κάποιος μπορεί να
σκεφτεί ότι αυτό κουβαλάει μεγάλη δυστυχία, αλλά σε μένα ισχύει ακριβώς το αντίθετο.
Παίρνω ζωή και ενέργεια από αυτήν ακριβώς την αναζήτηση, να ξεπερνώ τον εαυτό μου, να
πειραματίζομαι και να ρισκάρω, να είμαι ανοιχτός προς την μουσική έκφραση συνολικά και
αυτό που προσπαθώ να κάνω πια στο μέγιστο βαθμό είναι να αποβάλλω την κριτική σκέψη.
Έμπνευση για μένα αποτελεί η οικογένειά μου, οι φίλοι μου, οι άνθρωποι που συνεργάζομαι
και δεν μου χαϊδεύουν τα αυτιά, με κάποιους συνεργάζομαι αρκετά χρόνια τώρα, ότι κάνω
το κάνω και γι’ αυτούς.
Πριν λίγες μέρες σε είδαμε να συμμετέχεις και να ερμηνεύεις ένα παιδικό τραγούδι «Ο μαγειρας». Γνωρίζω πως έγινες πρόσφατα μπαμπάς. Εκτός από το ότι αλλάζει η ζωή ενός ανθρώπου, αλλάζει και η ματιά του η καλλιτεχνική;
Ο «μάγειρας» αποτελεί αγαπημένη στιγμή. Το έφτιαξε ο Απόστολος Τσιάρκας,
αδερφικός φίλος και συνεργάτης, ο οποίος έχει φτιάξει και το υπέροχο animation! Είναι
πανέμορφο να ασχολείσαι με μουσική για παιδιά, είχα και τη χαρά στο πρόσφατο παρελθόν
να γράψω τραγούδια για παιδικές θεατρικές παραστάσεις, και είναι ένα εντελώς
διαφορετικό πεδίο δημιουργίας το οποίο μπορεί να σε εκπλήξει ή να σε δυσκολέψει εκεί
που δεν το περιμένεις.
Έχουμε δύο παιδάκια, τον Γιώργο που είναι τεσσάρων, και τη Μυρτώ η οποία έγινε
μόλις ενός. Τα παιδιά αλλάζουν τα πάντα στη ζωή σου, συνολικά. Η καλλιτεχνική οπτική
σίγουρα μεταβάλλεται όσο και όπως και να προχωράς στη ζωή, έτσι γίνεται και όταν
έρχονται τα παιδιά. Εγώ νόμιζα ότι θα δυναμώσω πολύ, ας πούμε, και ότι θα γίνω σούπερ-
ήρωας μπαμπάς, δυνατός σαν βράχος αλλά μαλάκωσα πολύ, έγινα ακόμα πιο ευαίσθητος κι
ας προσπαθώ να το κρύψω.
Ti έχουμε για χειμώνα; Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;
Μόλις ολοκληρώσαμε μία συναυλία στον Βόλο σε συνεργασία με την Συμφωνική Ορχήστρα
της πόλης, μια φοβερή για μένα εμπειρία. Στη συνέχεια με αφορμή και το νέο δίσκο θα
παίξουμε σε διάφορες σκηνές και μουσικά στέκια ανά την Ελλάδα με σκοπό να μεγαλώνει
πάντα η παρέα. Και όπως πάντα στο στούντιο, να δουλεύουμε πάνω σε νέο υλικό.
Θα σου βάλω τρία διλλήματα
1) κιθάρα κλασσική ή ηλεκτρική;
Ηλεκτρική.
2) μπαλάντες ή τραγούδια για να τα «σπάσουμε»;
Τραγούδια να τα σπάσουμε.
3) συναυλίες σε ανοιχτούς χώρους ή σε κλειστά μαγαζιά;
Κλειστά μαγαζιά.
Ευχαριστώ πολύ για την κουβέντα και σου εύχομαι κάθε επιτυχία σε καλλιτεχνικό και προσωπικό επίπεδο!
Εγώ ευχαριστώ, φίλε Θάνο!
