“… Πρέπει να πω ότι δεν μ’ αρέσει η αναμνησιολογία. Την απεχθάνομαι. Είναι χειρότερη και από μνημόσυνο. Τι πάει να πει μνημόσυνο; Κάποιον που δεν θυμάμαι και μια δεδομένη στιγμή, καθορισμένη, οφείλω να τον θυμηθώ. Τους ανθρώπους που έχουν φύγει, αλλά παραμένουν ζωντανοί, τους έχουμε τοποθετημένους καθημερινά μέσα μας και τους κουβαλάμε σε όλη μας τη ζωή. Η αναμνησιολογία σχετίζεται με το θάνατο και τον απεχθάνομαι.
Σκοτώστε τη μνήμη! Ξεκινείστε απ’ την αρχή!
Άλλα δεν έχω να σας πω, προς το παρόν. Ίσως ξαναβρεθούμε, αν δεν βυθιστώ κι εγώ ζαλισμένος σε κάποιο κίτρινο ποτάμι, προσπαθώντας ν’ αγκαλιάσω ένα φεγγάρι…”

Μια μέρα σαν κι αυτή φεύγει από τη ζωή ο μοναδικός Μάνος Χατζιδάκις.

Διαβάστε ακόμα…

Μάνος Χατζιδάκις : “Δεν μου αρέσει να παριστάνω τον πολύ Έλληνα. Θέλω να είμαι όσο είμαι…”

Όταν ο Μάνος Χατζιδάκις μίλαγε για τον νεοναζισμό, τον φασισμό και τον ρατσισμό