ΕΙΔΑΜΕ
Μάρθα Φριντζήλα & Δημήτρης Μυστακίδης
ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΡΑΧΩΝ
Κείμενο : Θάνος Τεγόπουλος
Φωτογραφίες : Στάθης Κατάρας
Μάρθα Φριντζήλα και Δημήτρης Μυστακίδης μας χάρισαν έτσι απλόχερα ένα live σαν εκείνα τα παλιά. Τα μουσικά, τα ρομαντικά τα ωραία που περιμένεις με “αγωνία” να δεις ποιο είναι το επόμενο τραγούδι. Γίνονται καθημερινές πολλές συζητήσεις γύρω από τις συναυλίες. Οι συναυλιακοί χώροι έχουν γίνει πλέον μία έξοδο για όλους. Οι συναυλίες έγιναν ξαφνικά εκατοντάδες, το κοινό χιλιάδες και χάθηκε όλη αυτή η μαγεία. Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα λίγα live να μας στα υπενθυμίζουν.
Οι δύο πολυαγαπημένοι καλλιτέχνες μας προσκάλεσαν στο θέατρο βράχων και όπως ακριβώς μας σεβάστηκαν, έτσι έλαβαν και από το κοινό αρκετή αγάπη. Ο Δημήτρης Αποστολάκης ο Χαίνης αυτό λέει πάντα στις συναυλίες του. Πρωταγωνιστής δεν είναι ο εκάστοτε καλλιτέχνης σε μία βραδιά. Για να βγει μία ωραία συναυλία πρέπει να συμμετέχει και να δώσει τον καλύτερο του εαυτό και ο μουσικός και ο ακροατής. Είναι μία συλλογική εργασία. Όλα ξεκινάνε από τον αλληλοσεβασμό θα συμπληρώσω εγώ.
Μουσική, χιούμορ και στο φόντο κοινωνικαπολιτικά μηνύματα. Ενίοτε και σε πρώτο πλάνο από δύο πολύπλευρους καλλιτέχνες με ανησυχίες και μία σχέση μεταξύ τους, τόσο αληθινή όσο και τα τραγούδια τους. Η Μάρθα άνοιξε τη βραδιά με το “Μέγαρο” της Ρίτας, μετά η Μάρθα έβαλε τα κλάματα γιατί σταμάτησε να τραγουδάει η Adele και ο Θανάσης!!! μετά βγήκε ο Μυστακίδης και την ρώτησε γιατί γλυκιά μου κλαις και σήμερα και εχθές και κάπως έτσι οι KUBARA PROJECT πήραν πάνω τους το πρόγραμμα!
Λαικά, ρεμπέτικα, ισπανικά, Βενετσάνου, Παπακωνσταντίνου, Αλίκη βουγιουκλάκη, Κομαντάντε Τσε Γκεβάρα μερικές μόνο από τις στιγμές πάνω στη σκηνή. Τα μηνύματα για την γενοκτονία που συνεχίζεται στην Γάζα και στη κατεχώμενη Παλαιστίνη πολλά και ηχηρά όπως άλλωστε και ο καθημερινός αγώνας της Φριντζήλα με τη συμμετοχή της σε διάφορες δράσεις, σε απεργιακές κινητοποιήσεις όπως αυτή στις 8 Μαρτίου για την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, σε διάφορες καταλήψεις, σε αντιφασιστικές συναυλίες. Αυτή είναι η Μάρθα έτσι κι αλλιώς εδώ και πολλά χρόνια.
Στο δεύτερο πρόγραμμα τη σκυτάλη πήρε ο Δημήτρης Μυστακίδης. Ύψωσε και αυτός τη δικιά του σημαία και βρωντοφώναξε με τα τραγούδια του πως δεν κάνουμε τσιμουδιά, ούτε βγάζουμε τον σκασμό απέναντι σε όλα αυτά που βλέπουμε γύρα μας. Απέναντι σε οποιαδήποτε αδικία, απέναντι σε οποιαδήποτέ μορφή φασισμού. Ο Δημήτρης Μυστσακίδης είναι πλεον όχι μόνο ενάς εξαιρετικός κιθαρίστας αλλά και ένα ερμηνευτής που γεμίζει τη σκηνή του με τον στιβαρό του λόγο και τα όλο μηνύματα τραγούδια του.
Τραγούδια από την προσωπική του δισκογραφία αλλά και ρεμπέτικα και παραδοσιακά με την συμμετοχή της εξαιρετικής Έλενας Αβραμιώτη στο τραγούδι και φυσικά η βόλτα που έκανε στα λημέρια του μοναδικού Παπάζογλου ήταν αυτά που ξεσήκωσαν και τον κόσμο. Η βραδιά έκλεισε με το “Τίποτα δεν πάει χαμένο” των Ρασούλη – Λοίζου έπειτα από προτροπή του Μυστακίδη για ένα τελευταίο πριν το κλείσιμο.
Αυτά τα λίγα, από μία υπέροχη βραδιά βλέποντας και ακούγοντας πραγματικούς καλλιτέχνες.
Ούτε βήμα πίσω!
ΜΟΥΣΙΚΟΙ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΗΣ & BAND
Έλενα Αβραμιώτη – βιολί, τραγούδι
Μιχάλης Ατσάλης – κιθάρες, μπουζούκι, τραγούδι
Γιώργος Μακρής – γκάιντα, τσαμπούνα, καβά
Πέτρος Λαμπρίδης – κοντραμπάσο
Πρόδρομος Μυστακίδης – τύμπανα
Τάκης Σπυρόπουλος – ηχοληψία
ΜΑΡΘΑ ΦΡΙΝΤΖΗΛΑ – KUBARA PROJECT
Αντώνης Μαράτος – μπάσο
Κώστας Νικολόπουλος – κιθάρες
Παναγιώτης Τσεβάς – πιάνο, ακορντεόν
Βασίλης Μαντζούκης – τύμπανα, κιθάρα
Βασίλης Παναγιωτόπουλος – τρομπόνι
Γιάννης Παξεβάνης – ηχοληψία
