Σύσσωμος ο καλλιτεχνικός κόσμος και όχι μόνο φυσικά, από το πρωί που έγινε γνωστό ο θάνατος του μοναδικού Μίκη Θεοδωράκη, αποχαιρετά με λίγα λόγια, ένα τραγούδι και μία φωτογραφία τον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη. Τα μηνύματα από τους καλλιτέχνες που συνεργάστηκε ο Μίκης είναι πάρα πολλά, όπως και αυτά από πιο νέους μουσικούς που ο Μίκης βοήθησε απλόχερα!. Ας δούμε μερικά :
Μαρία Φαραντούρη
Η Ελλάδα σήμερα ορφάνεψε.
Ο Μίκης είναι η έκφραση της ελληνικής ψυχής και με το έργο του έδειξε σε όλο τον κόσμο ότι ελληνισμός σημαίνει πολιτισμός.
Γεννήθηκε με την ευλογία των Μουσών. Μίλησε με την οικουμενική γλώσσα της μουσικής και της ποίησης για τον άνθρωπο, τους αγώνες, τις χαρές και τους καημούς του.
Ο Μίκης είναι παγκόσμιος, μα πάνω απ’ όλα είναι Έλληνας κι αποτελεί την αντάξια συνέχεια των μεγάλων παραδόσεών μας.
Αγωνίστηκε κι υπέφερε υπερασπιζόμενος την ελευθερία, τη δημοκρατία και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου.
Είχα τη χαρά και την τιμή να υπηρετήσω το μεγάλο του έργο, μια ολόκληρη ζωή, να μοιραστώ μαζί του συγκινητικές στιγμές, την επαφή με τόσους λαούς, τους αγώνες και την ιστορία τους, δίνοντας συναυλίες σε ελληνικά και παγκόσμια ακροατήρια.
Ο Μίκης είχε την τύχη πριν φύγει να ζήσει την αθανασία του.
Μας χάρισε το ωραίο ταξίδι, για αυτό θα είναι πάντα κοντά μας σαν να μην έφυγε ποτέ.
Με τη μουσική και τα τραγούδια του θα ενώνει τις καρδιές μας, θα μας ανοίγει καινούργιους κόσμους, όπως κάνει κάθε μεγάλη τέχνη που συνομιλεί με την εποχή της και την Ιστορία.
Μίκη μου, με τα χέρια-φτερά σου, όσο ζω θα σε βλέπω πάντα να διευθύνεις τα τραγούδια μας και τα όνειρά μας».
Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας :
Βασίλης Παπακωνσταντίνου


“…Καλό ταξίδι φίλε, σύντροφε και δάσκαλε. Τώρα μόνο σιωπή…Η Ελλάδα πενθεί. Έφυγε ο Μίκης Θεοδωράκης…”
Κώστας Θωμαίδης
Φοίβος Δεληβοριάς

Ρίτα Αντωνοπούλου
“Νιώθω βαθιά θλίψη. Σαν να πέθανε σήμερα η Ελλάδα. Η Ελλάδα με τα χρώματα που την είχαμε ζωγραφισμένη μέσα μας. Σαν τίποτα πια να μην μπορεί να είναι το ίδιο. Λέγαμε ότι ήταν ένας από τους στυλοβάτες του πολιτισμού μας. Έφυγαν όλοι φοβάμαι και το οικοδόμημα πάει προς κατεδάφιση. Εκτός κι αν μείνουμε ενωμένοι και συνειδητοποιημένοι. Φοβάμαι για την τύχη αυτού του τόπου, σήμερα πιο πολύ από ποτέ. Όσα δάκρυα έφυγαν από τα μάτια μου από το πρωί είναι για την Ελλάδα που πήρε μαζί του. Όσα χρόνια κι αν περάσουν στο έργο του θα ανατρέχουμε όταν θα χρειάζεται να μιλήσουμε για την ουσία. Και χρειάζεται σήμερα όσο ποτέ άλλοτε. Σε λίγο έχουμε πρόβα με την ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης… ίσως απλά θα κοιταζόμαστε χωρίς να βγαίνει νότα. Ή ίσως βγει χείμαρρος… ποιος ξέρει… ίσως θα ήθελε το δεύτερο”.
Απόστολος Ρίζος
Μαρία Παπαγεωργίου

