Τελευταία μας ”συνάντηση” με το Μίλτο , ήταν το καλοκαίρι που μας πέρασε , στο θεατράκι του άλσους του Βεϊκου. Τότε έφυγα μαγεμένος! Δεν είχα καμία αμφιβολία ότι ακριβώς το ίδιο θα συνέβαινε και τώρα ειδικά από τη στιγμή που διάβασα στο δελτίο τύπου για έναν απολογισμό και ταξίδι μνήμης σε τραγούδια “αδικημένα”. Όταν βέβαια βρέθηκα στο clubακι του ΣτΝ και κατάλαβα ότι όλα αυτά θα μας τα χάριζε απλόχερα ο Μίλτος με μοναδικό συνοδοιπόρο του τη Μιρέλα Πάχου πάνω στο stage, τότε γέμισα το ποτήρι μου και έκατσα όσο πιο άνετα μπορούσα για να τους απολαύσω.
Το πρόγραμμα αυτή τη φορά περιελάμβανε κομμάτια ξεχασμένα, κομμάτια που τραγουδάει σπάνια, χωρίς όμως να λείπουν και τα γνωστά και αγαπημένα σε όλους μας καθώς και τραγούδια με “πολιτικό περιεχόμενο” απαραίτητα στις μέρες που ζούμε. Φυσικά δεν έλειψαν και τα καθιερωμένα πλέον “δεκαπεντάλεπτα” όπου ο Μίλτος παίρνει την κιθάρα του και συ απλά περιμένεις πως θα σε ταξιδέψει και αυτή τη φορά ενώνοντας κομμάτια από αγαπημένα του τραγούδια. Μαγική στιγμή της βραδιάς το αφιέρωμα στον Άλκη Αλκαίο που ο Μίλτος έκλεισε με μία σεμνή υπόκλιση και έναν χαιρετισμό.
Σοφή η επιλογή της Μιρέλας Πάχου από το Μίλτο , η οποία διεκπεραιώνει άψογα το ρόλο του “άλλου μισού”! Εξαιρετική μουσικός, 
αισθαντική φωνή, γλυκιά και διακριτική παρουσία σε κερδίζει με το που ανεβαίνει στη σκηνή, παίρνει το ακορντεόν της, κλείνει τα μάτια της και σε παίρνει μαζί της στον δικό της υπέροχο κόσμο.
Και ο κόσμος; Ο κόσμος είχε κατακλύσει το χώρο του club, ήταν κάθε ηλικίας και συνόδευε το Μίλτο σε όλα του τα κομμάτια. Υπήρξαν στιγμές που ο Μίλτος παρακάλεσε για λίγη παραπάνω ησυχία δικαιολογημένα και το κοινό “υπάκουσε” άμεσα. Για τρεις Παρασκευές, λοιπόν, θα μας ταξιδέψει ο Μίλτος.. εμείς απολαύσαμε την πρώτη, κάτι μου λέει ότι θα απολαύσουμε και τη δεύτερη.. και την τρίτη… Από απλή περιέργεια…Γιατί κάθε φορά ο Μίλτος είναι μια αναπάντεχα ευχάριστη έκπληξη.. Ε να δούμε μέχρι που θα καταφέρει να το φτάσει…
άρθρο από Dmtrs
φωτογραφίες : Γιάννης Μαργετουσάκης
