Είναι απο τους πλέον αγαπημένους ξένους καλλιτέχνες του ελληνικού κοινού και αυτό φαίνεται σε κάθε ευκαιρία. Γεμάτη η Θεσσαλονίκη την Πέμπτη, γεμάτος ο Βόλος την Παρασκευή, sold out η Αθήνα το Σάββατο, sold out και την Κυριακή. Βέβαια για να υπάρχει μια σωστή και αληθινή σχέση αγάπης πρέπει τα συναισθήματα και τα αισθήματα να είναι αμοιβαία. Ο Sivert αισθάνεται διαφορετικά όταν έρχεται στην Έλλαδα και αυτό φαίνεται επι σκηνής. Άλλωστε το έχει δηλώσει πως αποτελεί έναν απο τους αγαπημένους του προορισμούς για συναυλίες η χώρα μας.
Σάββατο λοιπόν 23 Απριλίου στο Piraeus Academy. Sold out 2 μήνες πρίν. Ανακοίνωση δεύτερης μέρας-συναυλίας, sold out και αυτή. O Sivert είναι γνήσιος, είναι αληθινός, είναι εκδηλωτικός. Κατέβηκε ακόμα και απο τη σκηνή και χώθηκε ανάμεσα στο “τρελαμένο” κοινό για να τραγουδήσει. Μέχρι και το μαύρο του σακάκι πέταξε εχθές.
Κάτι λιγότερο απο δύο ώρες πάνω στη σκηνή. O Sivert και η μπάντα του ανεβήκαν στη σκηνή με χαρακτηριστική ακρίβεια στις 21:15. Ξεκίνημα με το Lioness, το ομώνυμο κομμάτι του νέου δίσκου που μας παρουσιάσε ο Sivert και καπάκι το αγαπημένο (μου) Black and Gold, αυτή την κομματάρα απο την τηλεοπτική σειρά Occuppied. Η βραδιά αργά ή γρήγορα θα έφτανε στους Μadrugada και με κομμάτια όπως το Majesty, το Honey Bee, το Electric κ.α. μας υπενθύμισε για ποιόν λόγο τους λατρέψαμε.
Sleepwalking Man, Ιnto the Sea, Gorlitzer Park μερικά ακόμα τραγούδια βγαλμένα απο το setlist της βραδιάς και μερικοί απο τους λόγους που συνεχίζουμε να λατρεύουμε τον Sivert και στην μετά Madrugada εποχή. Φυσικά δεν θα μπορούσε να κλείσει τα μάτιά του μπρόστα σε μία απο τις πληγές και τα προβλήματα αυτού του κόσμου, αφιερώνοντας το Prisoner of the Road στους πρόσφυγες.
Ωφείλω να ομολογήσω έπειτα απο τέσσερις φόρές που τον έχω παρακολουθήσει απο κοντά πως ίσως ήταν απο τις σπουδαιότερες εμφανίσεις του Sivert Hoyem στην Αθήνα. Καθηλωτικός, δυναμικός. Η ατμόσφαιρα, το συναίσθημα και τα βλέμματα όλων μας, του ανήκαν και τα κέρδισε επάξια. ΄Οσο για τον χώρο, καθαρός ήχος, εξαιρετικός εξαερισμός και αν και sold out η ποσότητα του κόσμου ήταν η ιδανική.
κείμενο : Θάνος Τεγόπουλος
