Ο Χάρης γράφει για τον “Απρίλη Ψεύτη”. Τον δίσκο των αδερφών Κατσιμίχα που κυκλοφόρησε το 1989.
“…Αυτός ο δίσκος στηρίχθηκε κυριολεκτικά σε δύο ποιήματα του Ανδρέα Εμπειρίκου. Τα είχα μελοποιήσει εγώ, για προσωπική μου χρήση. Όταν τα έπαιξα στον Πάνο, μου είπε “να ξέρεις, μου έκανες πολύ μεγάλο δώρο” (ο Πάνος είχε μια ψύχωση με αυτόν τον ποιητή και… πολύ καλά κάνει). Πολύ σύντομα, μου έφερε τέσσερα ολοκληρωμένα τραγούδια: Όμορφη μέρα, Σαντορίνη, Κόκκινος χορός και Δώσ ’ μου το ψέμα σου. «Αυτά» μου είπε «δεν θα είχαν γραφτεί, αν δεν είχα ακούσει τα τραγούδια που έφτιαξες πάνω στα κείμενα του Εμπειρίκου». Ήδη, χωρίς να το ξέρουμε, είχε αρχίσει να δημιουργείται ένα άλμπουμ, στηριγμένο πάνω στο λόγο του μεγάλου ποιητή και την έμπνευση που μας χάρισε. Στη συνέχεια προστέθηκαν και τα υπόλοιπα τραγούδια και, όταν τελείωσε το υλικό και επειδή ο δίσκος θα έβγαινε τον Απρίλιο, είπαμε να τον ονομάσουμε Απρίλη ψεύτη. Και τότε ήρθε ΤΟ πρόβλημα. Όταν πήγαμε στην ΑΕΠΙ να ζητήσουμε άδεια μας είπανε «Μα καλά, δεν ξέρετε ότι υπάρχει ρητή εντολή του ποιητή που απαγορεύει σε οποιονδήποτε να μελοποιήσει οτιδήποτε δικό του; Εδώ και χρόνια ισχύει αυτό». Δεν το ξέραμε. Βγήκαμε έξω στο δρόμο, καθίσαμε σε ένα καφενείο και μου λέει ο Πάνος: «Τι νόημα έχει ο δίσκος χωρίς τα δύο αυτά τραγούδια; Αφού από εκεί ξεκίνησαν όλα». «Έχεις δίκιο» του απαντάω. «Άκυρο το άλμπουμ. Παρ’ όλα αυτά, εγώ θα στείλω την κασέτα σαν δώρο στην οικογένειά του, έτσι για να μην μου μείνει ο καημός». Αυτό και κάναμε. Στείλαμε την κασέτα και αρχίσαμε να σκεφτόμαστε άλλα τραγούδια. Όμως προς μεγάλη μας έκπληξη ένα μήνα αργότερα μας πήραν τηλέφωνο από την εταιρία και μας είπαν ότι τηλεφώνησε ο γιος του ποιητή, ο Λεωνίδας Εμπειρίκος, και είπε «Παίρνω εγώ την ευθύνη και επιτρέπω κατ’ εξαίρεση σ’ αυτούς τους ανθρώπους να εκδώσουν τα δύο συγκεκριμένα τραγούδια. Παρεμπιπτόντως, πείτε τους ότι η μητέρα μου θέλει να τους γνωρίσει και να πιούνε τσάι»! Εννοείται ότι από την χαρά μας… παραμιλάγαμε! Βάλαμε μπρος ξανά, μπήκαμε στο στούντιο και κάναμε ότι καλύτερο μπορέσαμε. Κι έτσι βγήκε αυτός ο δίσκος που κρατάτε στα χέρια σας. Δεν είναι απόλυτα φυσικό να τον αφιερώσουμε στον ποιητή και την οικογένειά του;Παρεμπιπτόντως, αυτό το τσάι δεν το ήπιαμε ποτέ με την κ. Εμπειρίκου, όχι γιατί δεν θέλαμε αλλά γιατί ντρεπόμασταν. Ας είναι καλά η αρχόντισσα εκεί που είναι με τον άρχοντά της και ας είναι καλά και ο αγαπημένος τους γιος, ο Λεωνίδας, που πήρε την ευθύνη και μας έδωσε την άδεια να πραγματοποιήσουμε το όνειρό μας με αυτό το δίσκο. Του είμαστε ευγνώμονες…”
Διαβάστε ακόμα…
Χάρης Κατσιμίχας – Χρήστος Θηβαίος | “Ωραία ξεκίνησε η μέρα”
