Τον γνωρίσαμε πριν ένα χρόνο περίπου μέσα απο την πρώτη του προσωπική δουλειά ”Χαίρε Ω Χαίρε Ελυθερία” . Προσωπικά ενθουσιάστηκα με τον κοφτερό του λόγο και τον ιδιαίτερα πολιτικοποιημένο στίχο. Ο Σταμάτης μέσα σ” αυτό το χρόνο έδωσε στη δημοσιότητα και άλλα του τραγούδια, που συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο μιας και συνεχίζει να υπογράφει τη μουσική και τους στίχους τους. Έτσι και χθες (5/11/14) εμφανώς επηρεασμένος απο τις καταλήψεις που γίνονται στα σχολεία αλλά και την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου που πλησιάζει, ανέβασε στο προσωπικό του κανάλι στο youtube και το παρακάτω τραγούδί για το οποίο έγραψε :
”Το πρώτο τραγούδι που έφτιαξα είχε θέμα την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Ήμουν γύρω στα 13-14.
Δεν θυμάμαι τί έλεγε όμως εκείνο το τραγούδι έγινε η αφορμή για την συνάντησή μου με τον Ρίτσο.
Θυμάμαι που του έδωσα ένα χαρτί (ξέρεις, εκείνο με τις γραμμές από το τετράδιο που είχαμε παιδιά) με ξεθωριασμένα γράμματα επάνω από μολύβι.
Θυμάμαι που το διάβασε και μετά έσκυψε να με αγκαλιάσει.
Η αίσθηση ήταν ότι σκύβει ένα μεγάλο δέντρο επάνω μου.
Μου είπε χαμογελώντας :
“Μη σταματήσεις να γράφεις. Μην τους πιστέψεις.
Αυτός ο κόσμος θα αλλάξει.”
Και μετά έβγαλε μια καρφίτσα που είχε στο σακάκι του και την κάρφωσε στο πουκαμισάκι μου.
Έγραφε.
“Venceremos”
Θα νικήσουμε…
Πριν από περίπου ένα χρόνο έγραψα ένα ακόμα τραγούδι για την εξέγερση και για όσα μας συμβαίνουν και μιας και οι μέρες πλησιάζουν θέλησα να το μοιραστώ.
Δεν θέλω να πω τίποτα παραπάνω πέρα από αυτό που μου είχε πει τότε ο Ρίτσος.
“Μην τους πιστέψεις. Αυτός ο κόσμος θα αλλάξει.”
“Σαράντα χρόνια στο ίδιο σύνθημα όλη η ιστορία
Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία””
γράφει ο Dmtrs
