“Ενα τραγούδι που από μονο του κάπως γεννήθηκε,
για όλα αυτά που μας φοράνε
(τις ταμπέλες,τους φόβους),που ψαχνουμε να βρούμε τι άλλο επικίνδυνο θα βρουν να βαφτίσουν για «το καλό μου»,
τις εκπτώσεις που κάνουμε για να χωρέσουμε σε κάτι και το θάρρος που ξεπηδά απο μεσα μας για να το αλλάξουμε και να αναπνεύσουμε
Για τη ζωη μεσα σε ενα σπίτι,την «αγάπη»,
το στύλ βόλεμα,το πονηρό το ψεύτικο ευγενικό,το καβατζωμένο,τα αλλα χιλιαδυό μικρά «τεμπάκια» που κι αυτά οδήγησαν σταΤέμπη.
Δεν πάει αλλο”
Σας στέλνω ήλιο και θαρρος
Ματούλα
Διαβάστε ακόμα…
