Η 17η Μαρτίου είναι μια μέρα που τη γιορτάζουμε πολύ και εδώ στην Ελλάδα. Ελέω κορωνοΐου τα πάντα ματαιώθηκαν, όμως τα περισσότερα bar ήταν έτοιμα να γιορτάσουν. Ιρλανδικές παγωμένες μπύρες, ηλεκτρικές ροκ μουσικές, σημαίες, κασκόλ, φανέλες και ξέφρενο γλέντι! Η St. Patrick day’s τίνει πια να αποσυνδεθεί από την καθολική εκκλησία και να γίνει μια μέρα ξέφρενου γλεντιού, που γιορτάζεται σε όλον τον κόσμο. Η ημέρα του Αγίου Πατρικίου είναι μια καταπράσινη μέρα αφιερωμένη στην Ιρλανδία.

Η 17η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως ημέρα του Αγίου Πατρικίου, με αφορμή την επέτειο θανάτου του τον 5ο αιώνα μ.Χ. Η πρώτη παρέλαση ωστόσο έγινε όχι στην Ιρλανδία, αλλά στις ΗΠΑ, το 1762, από Ιρλανδούς στρατιώτες που διέσχισαν την πόλη της Νέας Υόρκης. Τα επόμενα 35 χρόνια, ο πατριωτισμός μεταξύ των Ιρλανδών μεταναστών στις ΗΠΑ εντάθηκε με αφορμή την γιορτή αυτή. Το 1848, δεκάδες οργανώσεις συνένωσαν τις παρελάσεις τους σε μία μεγαλειώδη, με τις γκάιντες και τα τύμπανα επικεφαλής. Η παρέλαση του Αγίου Πατρικίου είναι σήμερα η μεγαλύτερη μη στρατιωτική παρέλαση που γίνεται παγκοσμίως, με περισσότερους από 150.000 συμμετέχοντες στο σώμα της.Ο Άγιος Πατρίκιος, εξηγεί ο καθηγητής Ιστορίας Chip McLeod, ήταν ένα πραγματικό πρόσωπο, ο οποίος ονομαζόταν Maewyn Succat – η δε καταγωγή του ήταν από τη Σκωτία. Η ημερομηνία γέννησής του εκτιμάται ότι ήταν μεταξύ 385-387 μ.Χ. ενώ υπολογίζεται ότι πέθανε μεταξύ 461-493μ.Χ.

Όταν ήταν έφηβος φέρεται να έπεσε θυμα απαγωγής και να μεταφέρθηκε στην Ιρλανδία, όπου έζησε ως σκλάβος για 5-6 χρόνια, ώσπου δραπέτευσε. Κατά την παραμονή του στην Ιρλανδία φέρεται να είχε ένα όραμα σταλμένο από το Θεό, το οποίο τον οδήγησε στο δρόμο που τον έκανε γνωστό ως Άγιο Πατρίκιο. Μετά το όραμα, εγκατέλειψε την παραδοσιακή πίστη του και προσηλυτίστηκε στην Καθολική εκκλησία. Άλλαξε το όνομά του σε Patrick και ταξίδεψε στην Ιρλανδία για να διαδώσει την πίστη του και να προσελκύσει πιστούς. Και για το λόγο αυτό έγινε γνωστός, λέει ο δρ. McLeod. Η επέτειος του θανάτου του έγινε γιορτή από την Καθολική Εκκλησία, με πολλά παραδοσιακά παγανιστικά στοιχεία να προστίθενται από το λαό σε αυτήν, όπως τα ξωτικά και ο μύθος του χρυσαφιού που περιμένει τον τυχερό στην άκρη του ουράνιου τόξου.

Διαβάστε ακόμα...