Κυκλοφόρησε η νέα δισκογραφική δουλειά του Δημήτρη Μυστακίδη με τίτλο “Μόρσο” . Στο δίσκο συμμετέχουν η Ελένη Βιτάλη και η Μάρθα Φριντζήλα. Περιέχει 11 νέα τραγούδια, τέσσερα εκ των οποίων είναι του Αλέξανδρου Εμμανουηλίδη σε στίχους και μουσική.
Από τη ρεμπέτικη κληρονομιά, στις λαϊκές και παραδοσιακές μελωδίες και από την τσιμπητή κιθάρα και τις κλασικές ενορχηστρώσεις, στους ήχους από samples, industrial κρουστά και «παράδοξα» παντρέματα. Αυτό είναι το μουσικό στίγμα του Μόρσο, του πρώτου δίσκου με καινούργια τραγούδια που κυκλοφορεί ο Δημήτρης Μυστακίδης και αποτελεί τον συνεκτικό σύνδεσμο σε όσα ο ίδιος κουβαλά μετά από 35 χρόνια σαν μουσικός πρώτης γραμμής.
Ο Δημήτρης Μυστακίδης σχολίασε:
Υπήρξα πολλές φορές μάρτυρας της γέννησης ενός καινούργιου τραγουδιού, είναι όμως τελείως διαφορετικό το συναίσθημα όταν οι δικές σου σκέψεις και συναισθήματά, μεταμορφώνονται σε τραγούδια. Αυτός είμαι, αυτά με απασχολούν, για αυτά έγραψα. Κι όσα κομμάτια δεν έγραψα ο ίδιος, τα επέλεξα γιατί ταυτίζονται με δικές μου σκέψεις.»
“…Μόρσο, εκτός των άλλων, λένε τον τρόπο που παίρνουν σχήμα δύο υλικά ώστε να ταιριάξουν απόλυτα μεταξύ τους και να δημιουργηθεί ένας ισχυρός σύνδεσμος. Ονόμασα έτσι τον δίσκο αυτό, γιατί για πρώτη φορά επικοινωνώ τόσο άμεσα μαζί σας προσωπικές μου σκέψεις και συναισθήματα.
Ο κόσμος μας, η κοινωνία, τα γεγονότα, αποτελούν την αφορμή στα περισσότερα τραγούδια του άλμπουμ, με τα υπόλοιπα να επιστρέφουν στη μονάδα, τον εσωτερικό διάλογο και τον έρωτα.
Το πρώτο κιόλας κομμάτι με τον στίχο «άγριος ο κόσμος Μήτσο» μας βάζει αμέσως στο κλίμα, για να ακολουθήσουν στα επόμενα τραγούδια ιστορίες προσωπικές ή κοινωνικές, κάποιες από αυτές εμπνευσμένες από αληθινά γεγονότα, όλες γραμμένες με ευθύτητα και ρεαλισμό, για να φτάσουμε στο ενδέκατο και τελευταίο τραγούδι, που το μουσικό ύφος του Δημήτρη αλλάζει, το πιάνει πιο χαλαρά και αναρωτιέται «μήπως εγώ τα βλέπω όλα στραβά;».
Στον δίσκο περιλαμβάνονται επτά συνθέσεις του Δημήτρη Μυστακίδη και τέσσερις του Αλέξανδρου Εμμανουηλίδη, ενώ τους στίχους υπογράφουν οι Δημήτρης Μυστακίδης, Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης, Θάνος Παπανικολάου και Γιάννης Τσιαντής.
Συμμετέχουν, ερμηνεύοντας από ένα τραγούδι, η Ελένη Βιτάλη και η Μάρθα Φριντζήλα. Φωνητικά στο «Τι τρέχει στο Παγκράτι» κάνει η Αυγερινή Γάτση.
Παίζουν οι μουσικοί (αλφαβητικά): Αλέξης Αποστολάκης, Βαγγέλης Καρίπης, Βασίλης Μπαχαρίδης, Γιάννης Αντωνίαδης, Δημήτρης Τσεκούρας, Ηλίας Κατσιάνος, Ηρακλής Βαβάτσικας, Θανάσης Αρχανιώτης, Κωνσταντής Πιστιόλης, Κώστας Μητρόπουλος, Μανόλης Πάππος, Νίκος Τατασόπουλος, Σάκης Καρακώστας, Χάρης Λαμπράκης, Χρήστος Παπαδόπουλος.
Οι μίξεις έγιναν από τον Γιάννη Ταβουλάρη (3, 4, 8, 10), τον Γιάννη Παξεβάνη (5), τον Δημήτρη Μυστακίδη (11) και τους Τίτο Καργιωτάκη – Χρήστο Χαρμπίλα (1, 2, 6, 7, 9) που έκαναν και το mastering του δίσκου.
Τα εικαστικά του δίσκου σχεδίασε ο Βίκτωρας Γκουντάρας, Studio Hervik.
Στην ξυλουργική είναι ένας παραδοσιακός τύπος/τρόπος ένωσης δύο ξύλων μεταξύ τους, χωρίς τη χρήση ξένων σωμάτων (βίδες, καρφιά κλπ). Χρησιμοποιείται στην κατασκευή ποιοτικών επίπλων και διακρίνεται για την αντοχή, τη δεξιοτεχνία, την ποιότητα στην κατασκευή και την διακοσμητική αξία που προσθέτει στο έπιπλο. Στην οργανοποιία είναι ο τρόπος ένωσης του μπράτσου με το σκάφος του οργάνου.
