Ο Δημήτρης Μπάκουλης είναι ένας νέος τραγουδοποιός που γράφει εξαιρετικούς στίχους, γράφει μουσική και τραγουδάει! Πρίν λίγες μέρες κυκλοφόρησε τη νέα του δισκογραφική δουλειά με τίτλο “Ο διάβολος του έρωτα” με δέκα αυτοτελείς, υπερρεαλιστικές ιστορίες αγάπης. Η Έλενα Βεκρή & η Τόνια Σταυροπούλου μιλήσανε με τον Δημήτρη Μπάκουλη για αυτή τη νέα δισκογραφική δουλειά και για πολλά άλλα!
Συνέντευξη : Έλενα Βεκρή & Τόνια Σταυροπούλου
Πώς ξεκίνησε η ενασχόληση σου με τη μουσική;
Όλα ξεκίνησαν από μια κιθάρα, γαμήλιο δώρο της μητέρας μου στον πατέρα μου. Η εικόνα του πατέρα μου να ανοίγει τα βιβλιαράκια με τα ακόρντα και να παίζει τα αγαπημένα του τραγούδια, έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Ωστόσο το μετέωρο βήμα του να παίξω, το έκανα ακούγοντας έναν δίσκο του Carlos Santana που μας έκανε δώρο ένας οικογενειακός φίλος.
Εν καιρώ πανδημίας κυκλοφόρησες το νέο σου δίσκο με τίτλο “ο διάβολος του έρωτα”, μίλησε μας για αυτή σου τη δουλειά.
Πρόκειται για έναν θεματικό, ακουστικό, ερωτικό δίσκο, που ηχογραφήθηκε ζωντανά από το προσωπικό του τρίο, δηλαδή τον Μιχάλη Ατσάλη στην ακουστική κιθάρα, τον Άγη Παπαπαναγιώτου στο κοντραμπάσο, και τον ίδιο στην κλασική κιθάρα και το τραγούδι. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε στα Antart studios, από τον Νίκο Μέρμηγκα, και βιντεοσκοπήθηκε από τον Πάνο Ηλιόπουλο. Ο δίσκος περιλαμβάνει κομμάτια από διάφορες περιόδους της ζωής μου, με κοινό γνώμονα τις ερωτικές ιστορίες μου, ειπωμένες με επιστημονική φαντασία.
Ποιο ή ποια τραγούδια ξεχωρίζεις από το δίσκο και τι σημαίνουν για εσένα;
Οι “πεταλούδες” νομίζω ότι είναι το τραγούδι της ζωής μου, για να το πω έτσι λίγο υπερβολικά. Είναι ένα τραγούδι γραμμένο για το χαμό του παιδικού μου έρωτα.
Ο δίσκος σου είναι μια ωδή στον έρωτα. Τι είναι λοιπόν έρωτας για σένα;
Σε συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης, το εναρκτήριο τραγούδι του δίσκου, ο “γκρεμός”, περιγράφει απόλυτα όλα τα στάδια του έρωτα για μένα. Καταστροφικός, λυτρωτικός και πάνω από όλα αναπόφευκτος!
Ποιες είναι μουσικές σου επιρροές;
Ο Jimi Hendrix και ο Ορφέας Περίδης. Νομίζω συνυπάρχουν όσο πιο αρμονικά γίνεται στα τραγούδια μου.
Τι αποτελεί έμπνευση για σένα;
Μια στιγμή ηρεμίας στον καναπέ μου, να χαζολογάω με την κιθάρα μου. Από κει ξεκινούν όλα, οποία κι αν είναι η ιστορία που θέλω να αφηγηθώ.
Όντας ο ίδιος τραγουδοποιός, θέλουμε να μας πεις ποιους τραγουδοποιούς ξεχωρίζεις.
Οι πιο ενδιαφέρουσες δουλειές που έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό, ήρθαν στα χέρια μου από τον Δημήτρη Σίντο, τον Αλέξανδρο Καψοκαβάδη και τον Φώτη Σιώτα. Σίγουρα ξεχνάω πολλούς. Σίγουρα επίσης θα μπορούσα να υμνώ με τις ώρες τραγουδοποιούς του παρελθόντος που με επηρέασαν, αλλά προτιμώ να ζω στην εποχή μου και να δίνω τα εύσημα στους ανθρώπους της γενιάς μου.
Η χρόνια που πέρασε και συγκεκριμένα η περίοδος της καραντίνα, ήταν δύσκολη για όλους μας, συνάμα όμως και ενδοσκοπική. Εσύ τί αποκόμισες από αυτήν την εμπειρία;
Σίγουρα εκτίμησα πολύ πιο βαθιά την αξία των ζωντανών εμφανίσεων. Δεν ήξερα ότι θα μου έλειπε τόσο πολύ. Αποκόμισα επίσης γύρω στα 10 καινούρια τραγούδια, για διάφορα πρότζεκτ που ετοιμάζω αυτόν τον καιρό.
Μίλησε μας για τα σεμινάρια που κάνεις αυτόν τον καιρό, καθώς και για τα livestreams σου.
Μέσα στο Μάη, έγιναν τρία σεμινάρια με θεματική την τραγουδοποιία, την πολυφωνικότητα της κιθάρας και τον φωνητικό αυτοσχεδιασμό. Είναι τρεις μελέτες που προκύπτουν από τον τρόπο με τον οποίο γράφω τραγούδια και θέλησα να δώσω ότι ξέρω και δεν ξέρω σε όσους ενδιαφέρονταν. Όσον αφορά τα livestreams, ήταν μια ηλεκτρονική συνέχεια των παραστάσεων που έδινα εδώ και 2 χρόνια, στον πολυχώρο του Cobra high, στον Νέο Κόσμο, μαζί με αγαπημένους μου ομότεχνους.
Θέλουμε δύο λόγια για το τραγούδι “Tης μνήμης το μαχαίρι” που δείχνει να έχει αγαπηθεί αρκετά, αλλά και για τη συνεργασία σου με την Ιουλία Καραπατάκη και τον Άγη Παπαπαναγιώτου.
“Της μνήμης το μαχαίρι” απο την Ιουλία Καραπατάκη | Νέο τραγούδι
Το τραγούδι προέκυψε κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας, τελείως πηγαία. Ο Άγης μου έβαλε να ακούσω δύο τρείς μελωδίες που είχε γράψει, προκειμένου αν κάποια μου κινεί το ενδιαφέρον, να γράψω στιχάκια πάνω της. Η συγκεκριμένη μελωδία με συγκίνησε από την πρώτη στιγμή και έγραψα εν τέλει αυτό το δυστοπικό ερωτικό τραγούδι, με την αιώνια χαραμάδα ελπίδας που φέρει πάντα ο έρωτας. Όσον αφορά τα παιδιά, γνωριζόμαστε εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Ο Άγης παίζει κοντραμπάσο σε όλες μου τις παραγωγές τα τελευταία 3 χρόνια κι είναι κι αδερφικός φίλος πια. Με την Ιουλία η επαφή μας έγινε συχνότερη μετά το “ξενοδοχείο” μου, ένα τραγούδι σε μουσική δική μου και στίχους της Ουρανίας Πατέλλη. Μάλιστα τώρα ετοιμάζουμε μια ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά με τη φωνή της Ιουλίας, στίχους της Ουρανίας και μουσικές δικές μου.
Αν έπρεπε να διαλέξεις μια ταμπέλα για το είδος μουσικής που αντιπροσωπεύεις ποιο θα ήταν αυτό;
Δεξιοτέχνης δεν ήμουνα ποτέ, ούτε στην κιθάρα, ούτε στο τραγούδι. Το μόνο που μπορώ να μου αναγνωρίσω χωρίς να κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου, είναι ο προσωπικός ήχος. Νομίζω πως αυτό που κάνω είναι ένα τεράστιο χωνευτήρι, πολλών ειδών που με έχουν ποτίσει και με έχουν συγκινήσει, φιλτραρισμένα πάντα από την προσωπική μου αισθητική. Οπότε όσο επηρμένο κι αν ακούγεται, θέλω το είδος μου να είμαι εγώ, ακόμα κι αν δεν είναι πάντοτε όλα άρτια σε αυτό.
Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει ένας καλλιτέχνης στην Ελλάδα σήμερα;
Η Ελλάδα από μόνη της, είναι μια απέραντη δυσκολία για το έργο κάθε καλλιτέχνη, που ζει και εργάζεται εδώ σήμερα.
Παρόλο που διανύουμε μια απρόβλεπτη περίοδο, θα θέλαμε να μας μιλήσεις για τα σχέδια σου τους επόμενους μήνες.
Ευελπιστώ πως θα καταφέρω να κάνω δειλά δειλά μια περιοδεία μέσα στον Ιούλιο. Όταν τα πράγματα θα είναι κάπως ευνοϊκότερα, θα ήθελα να κανω και μια παρουσίαση δίσκου όπως την έχω φανταστεί.
Συναυλίες με μάσκα, αποστάσεις και περιορισμούς ή καλύτερα livestreams;
Συναυλίες καλοπληρωμένες, με υγιείς συνθήκες, ευγενικό κοινό και αγαπημένους φίλους και σπουδαίους συνεργάτες επί σκηνής. Κι όχι αρπαχτές ένεκα πανδημίας. Αυτό εύχομαι, είτε με μάσκες, αποστάσεις και περιορισμούς, είτε χωρίς.
Κλείνοντας, ευχήσου μας καλό καλοκαίρι με ένα στίχο σου.
“Πέτα αδερφέ μου, μη φοβηθείς, δικά σου είναι τα αστέρια. Είναι η ζωή πολύ μικρή για να έχεις μόνο χέρια.”
