Ήταν αρχές του Ιούνη, όταν στα αυτιά μου έφτασε ενα χαρμόσυνο νέο. Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου & ο Γιάννης Χαρούλης (η αλλιώς ο Γιάννος μας) θα ανέβαιναν μαζί στη σκηνή με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά των ναρκωτικών. Μαζί με την ομάδα του 18 ΑΝΩ το ραντεβού κανονίστηκε για τις 25/6 στην πλατεία Κοτζιά γύρω στις 21:00.
Αυτό μας έφτανε για να αρχίσουμε να μετράμε μέρες. Αφού λοιπόν έφτασε η πολυπόθητη μέρα ξεκινήσαμε γυρω στις 20:00 και σε λίγη ώρα φτάσαμε στην πλατεία. Ένα πανό είχε απλωθεί απο τη μια άκρη της σκηνής ως την άλλη που έγραφε ”υπάρχει τόπος και για σένα”. Το sound check είχε ξεκινήσει ο κόσμος είχε αρχίσει να μαζεύεται.
Πήραμε θέση λοιπόν κόντα στη σκηνή και λίγη ώρα αργότερα ο Θανάσης έκανε την εμφανισή του. Η πλατεία γέμισε με μουσικές κι ο Θανάσης μας χαρίζει απλόχερα το ένα μετά το άλλο κομμάτια που τόσο εχουμε αγαπήσει .Το “σαν αστραπή”, το “κάτω απο το μαξιλάρι”, “το όνειρο”, τα “τρία ρουμπαγιάτ” που τα ερμήνευσε για άλλη μια φορά καταπληκτικά ο Φώτης Σιώτας και αρκετά άλλα για μια περίπου ώρα μέχρι που φώναξε επάνω το Γιάννη και ήρθε η ώρα που όλοι περιμέναμε…και οι δύο μαζί στην ίδια σκηνή.
Ο Θανάσης παίζει κι ο Γιάννης τραγουδάει και το ανάποδο μοιράζοντε 2 κομμάτια μαζί μας κι όπως τελειώνουν οι χαραυγές που ξεχνιέται,ο Θανάσης ζητάει απο το Γιάννη να φωνάξει τα κοπέλια του να κάνουν φασαρία. Μας λένε και τον “Πεχλιβάνη” και τα ομορφόπαιδά του είναι πάνω σε πολύ λίγο και το γλέντι καλά κρατεί…η κατέβηκε ο θανάσης η όχι είναι σχεδόν το ίδιο…..”η ανεμόσκαλα”, ο “Ραμόν”, το “όταν χαράζει” ξεσηκώνουν το πλήθος , το “τριανταφυλλάκι”, το “πάνω στ αργυρό σκαμνί” βάζουν φωτιά στην πλατεία και το βράδυ παίρνει ένα άγριο χρώμα!
Ένα βράδυ που δε θα ξεχάσουμε ποτέ αφού το περιμέναμε πως και πως και θα περίμενουμε να τους ξαναδούμε μαζί πάλι σαν να είναι η πρώτη φορά!
Κλείνοντας να πούμε πως μουσικοί ,τραγουδιστές,τεχνικοί και όλοι όσοι εργάστηκαν για αυτό το υπέροχο βράδυ το έκαναν αφιλοκερδός και να πούμε καλη δύναμη σε όλα αυτά τα παιδιά που παλεύουν με αυτή την αρρώστια να είναι πάντα δυνατά και να τα καταφέρουν,γιατί “‘υπάρχει τόπος κι γι ‘αυτούς”.
* Οι φωτογραφίες είναι μια ευγενική προσφορά του Γιάννη Μαργετουσάκη!
