O Γιάννης Αγγελάκας ανέβηκε στη σκηνή της Τεχνόπολης, την Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου και μας χάρισε μία από τις καλύτερες συναυλίες του των τελευταίων ετών! Έχοντας το νου μας στον συννεφιασμένο ουρανό μιας και ήταν έτοιμος να ανοίξει και να μας χαλάσει τη βραδιά, ο Γιάννης Αγγελάκας βγήκε κατά τις 22:00 και σήκωσε στο πόδι όλη την Τεχνόπολη. Μια τεχνόπολη που σχεδόν γέμισε παρά τον όποιο “φόβο” η καταιγίδα να χαλάσει τη βραδιά!
Θα μου πείτε , τι πιο σύνηθες? Ναι, η αλήθεια είναι είναι πως είναι συνηθισμένος. Όπως και εμείς άλλωστε. Βλέποντας τον πάνω στη σκηνή να χοροπηδάει για δύο ώρες ασταμάτητα κάποια στιγμή αναρωτήθηκα “…τι έχει ζήσει αυτός ο άνθρωπος;”
Βλέπει εδώ και σχεδόν 4 δεκαετίες, ανθρώπους που πάντα έχουν μέσα τους τη φλόγα αναμμένη, να τα “σπάει” με τα τραγούδια του! Άνθρωποι που είναι εκεί μαζί του, από τότε. Αλλά και νέα παιδιά που ξέρουν τις Τρύπες μόνο μέσα από ιστορίες και με ένα παράπονο πως δεν πρόλαβαν να τις ζήσουν!
Το έχω ξαναγράψει και θα το ξαναγράψω, κάποια στιγμή έβλεπα τα μέλη της μπάντας και έλεγα πως οι περισσότεροι από τους μουσικούς που είναι μαζί με τον τον Γιάννη, οι 100°C, ήταν ίσως μικρότεροι από 10 ετών (ίσως εκτός από δύο περιπτώσεις) όταν οι Τρύπες μεσουρανούσαν τη δεκαετία του ’90.
Επίσης όπως έχουμε ξαναγράψει είναι ίσως από τα πολύ λίγα παραδείγματα ο Αγγελάκας, που ενώ ήταν σε μια μπάντα για πολλά χρόνια στην πρώτη γραμμή εξακολουθεί να είναι και στη σόλο καριέρα! Άλλωστε πολλά από τα τραγούδια από την εποχή στις Τρύπες αλλά και μεταγενέστερα, έχουν γίνει κλασσικά και θα τα τραγουδάμε για πάντα. Ακούω την αγάπη, Ταξιδιάρα ψυχή, Σιγά μην κλάψω, Από εκεί και πάνω, Ο χαμένος τα παίρνει όλα κ.α.
"...Σκληρά σκοτάδια μ’ εμποδίζανε και γέλαγα Μ’ ένα τραγούδι μου τα έσπαγα Κι ακόμα περπατάω..."
Ο Γιάννης Αγγελάκας από τα μέσα του ’80 και το “Πάρτυ στον 13ο όροφο, μέχρι σήμερα και το “Έχω κέφια” . Από τις ένδοξες και θρυλικές Τρύπες μέχρι την νεανική και γεμάτη πάθος ενέργεια των 100 βαθμών κελσίου. Ένα μεγάλο ταξίδι κοντά 40 χρόνων. Ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει…
Καλή αντάμωση.
κείμενο : Θάνος Τεγόπουλος
Φωτογραφίες : Στάθης Κατάρας
Video : mousikes ebeeries Youtube channel