Με αφορμή το λάιβ που θα πραγματοποιήσουν στις 3/4/2014 στο Ρυθμός Stage αλλά και το ενδιαφέρον που παρουσιάζουν ως μπάντα, βρεθήκαμε με τρία απο τα τέσσερα μέλη των Greeklish Babylon για μια συνέντευξη που κατέληξε σε συζήτηση μεταξύ φίλων. Ο Παύλος Συνοδινός, ο Μιχάλης Πορφύρης και ο Νίκος Ζαδές αλλά και ο Πάνος Τόλιος έφτιαξαν μια παρέα που ήρθε για να μείνει.
1. Ένα χρόνο μετά από την πρώτη σας συνάντηση ( 7/2/2013) για την παρουσίαση του δεύτερου προσωπικού δίσκου του Παύλου Συνοδινού. Μιλήστε μας για την πορεία της μπάντας κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου και για τα μελλοντικά σας σχέδια.
Παύλος Συνοδινός.
Βρεθήκαμε τότε απλά ως φίλοι για να με υποστηρίξουν στην παρουσίαση του ” Greeklish Babylon” και ενώ προϋπήρχε μια μαγιά λόγω της συνεργασίας μας στη μπάντα του Γιάννη Χαρούλη, κατά
τη διάρκεια των προβών και για το δεύτερο λάιβ που ακολούθησε το Μάιο είδαμε ότι λειτουργούσαμε ως μπάντα και όχι εγώ ώς “ηγετική” φιγούρα. Οπότε μετά το Καλοκαίρι και σε πείσμα των καιρών αποφασίσαμε να λειτουργούμε ως γκρουπ και κυρίως ο τρόπος δουλειάς, συνεργασίας και συννενόησης που ήταν αυθόρμητος, αμοιβαίος και γρήγορος οδήγησε σε αυτό το αποτέλεσμα οπότε είπαμε να το σεβαστούμε και να το συνεχίσουμε.
Νίκος Ζαδές.
Όσο αφορά στα μελλοντικά μας σχέδια ετοιμάζουμε ήδη καινούριο υλικό, γράφουμε κομμάτια ώστε να κυκλοφορήσει ολοκληρωμένη δουλειά των “Greeklish Babylon” ως συνέχεια των δύο κομματιών που έχουν κυκλοφορήσει. Θα πραγματοποιήσουμε κάποιες εμφανίσεις το Καλοκαίρι σε διάφορα φεστιβάλ και από το Σεπτέμβρη θα συνεχίσουμε να δίνουμε παραστάσεις όπως αυτές στο Ρυθμό Stage
2. H μπάντα αποτελείται απο τρία μέλη που συνεργάζεστε και με το Γιάννη Χαρούλη και ένα απο τους Yianneis. Πώς καταφέρατε να ενώσετε δύο τόσο διαφορετικούς “μουσικούς κόσμους”;
Ν.Ζ. Αυτό είναι και το ευτύχημα ότι ο καθένας από μας έχει διαφορετικές μουσικές καταβολές γεγονός που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς καταφέρνουμε να συνενώσουμε τις δικές μου ηλεκτρονικές επιρροές με τις πιο ροκ του Παύλου και κλασσικές του Μιχάλη.
Π.Σ. Αυτό είναι που μας διαφοροποιεί και ως μπάντα, το ότι καταφέρνουμε και συνδυάζουμε διαφορετικά στοιχεία και ήχους. Αυτό έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μας και σαν μουσικούς καθώς ξαφνικά καλούμαστε να παίξουμε ένα είδος μουσικής με το οποίο δεν έχουμε ξανασχοληθεί ποτέ.
Ν.Ζ Για παράδειγμα στην ηχογράφηση ενός κομματιού την ώρα που έπρεπε ο Πάνος (Τόλιος) να γράψει τα τύμπανα πρότεινα να προοσθέσουμε dubstep στοιχεία και έτσι μέσα σε ένα απόγευμα ο Πάνος βρέθηκε να παίζει dubstep μην έχοντας καμμία προηγούμενη επαφή με αυτό το είδος μουσικής.
Μιχάλης Πορφύρης.
Το πολύ όμορφο σε όλη αυτή την κατάσταση που έχει ήδη συμπληρώσει ένα χρόνο και δείχνει ότι θα έχει και συνέχεια είναι η διάθεσή μας κατά τη διάρκεια των λάιβ που έχουν πυκνώσει σε σχέση με πέρσυ. Η διαδικασία των λάιβ είναι αυτή που “ψήνει” ένα γκρουπ, από το πιο γνωστό μέχρι και το πιο νέο, καθώς εκεί κατασταλάζουν πράγματα αλλά και δοκιμάζονται οι αντοχές, οι ισορροπίες αλλά και η επικοινωνία ανάμεσα στους μουσικούς και έρχεται και η αποδοχή απο τον κόσμο. Ακόμα και τα ίδια κομμάτια που παίζονται κάθε φορά παίζονται με μια φρέσκια ματιά, με πολύ χώρο που αφήνει ο ένας στον άλλο κάτι που έχει ανάγκη και ο κόσμος.
3. Όπως προείπε και ο Μιχάλης τα λάιβ έχουν πυκνώσει. Φέτος είχατε και την πρώτη σας επαφή με το κοινό της επαρχίας και ειδικότερα της Κρήτης. Ποιά είναι η γενικότερη αίσθηση που αποκομίσατε;
Ν.Ζ. Για μένα το λάιβ που δώσαμε στη Σητεία είναι ένα από τα τρία καλύτερα της ζωής μου. Έβγαζε μια αλήθεια που δύσκολα βγαίνει σε λάιβ σε μεγαλουπόλεις.
Π.Σ Η επαρχία μπορεί να θεωρείται πιο “ανώριμη” όσον αφορά τέτοια μουσικά ακούσματα αλλά είναι κοινωνικά διψασμένη και έχουν τη διάθεση να έρθουν να σε δουν, να σε ακούσουν και να σε γνωρίσουν. Στη Σητεία ξεκινήσαμε το λάιβ με 12-15 άτομα (γιατί μέχρι τηνώρα έναρξης του live γεμίσαμε το δίπλα μαγαζί που καθόμασταν-γέλια-) το πολύ και καταλήξαμε να μαζευτεί όλο το χωριό. Το κοινό αποτελούσαν άνθρωποι όλων των ηλικιών και κοινωνικών στρωμάτων στο τέλος όμως όλοι μαζί απολάυσαμε το “Greeklish Babylon” που ξεκινάει με προφητείες του Λιαντίνη και μείναμε ως το πρωί ακούγοντας Pink Floyd.
4. Ο καθένας από σας ασχολείται με πολλά διαφορετικά αντικείμενα ταυτόχρονα( μαθήματα σε ωδεία, Greeklish Babylon, συμμετοχή στη μπάντα του Γιάννη Χαρούλη). Πόσο εύκολο είναι αυτό για την καθημερινότητά σας;
Μ.Π Για μένα, ενώ είναι πολύ δύσκολο όσον αφορά στη διαχείριση του ωραρίου, όλο αυτό είναι το οξυγόνο μου. Θεωρώ ότι αυτή η εγρήγορση με κάνει καλύτερο σε όλα συνολικά και όσον αφορά στο παίξιμό μου, αλλα και στην αντίληψη μου για όλα αυτά τα διαφορετικά μουσικά είδη που βρίσκονται μπροστά μου.
Ν.Ζ Για μένα η ουσία της μουσικής είναι να ασχολείσαι με διαφορετικά πράγματα ταυτόχρονα. Εγώ ξεκίνησα μαθαίνοντας για εφτά χρόνια μπουζούκι και τώρα ασχολούμαι με την ηλεκτρονική
μουσική κάνοντας πάραλληλα και μάθηματα αντίστιξης. Το να πρέπει να ανταπεξέλθεις σε τόσα διαφορετικά πράγματα σε κάνει καλύτερο και σου ανοίγει το μυαλό.
Π.Σ Η μουσική είναι μια συνεχής μάχη. Εξωθείς τον εαυτό σου στα άκρα προκειμένου να ανταπεξέλθεις σε όλα όσο το δυνατόν καλύτερα. Αυτό πέρα από μουσική αποτελεί συναισθηματική και κοινωνική εκπαίδευση. Δεν ξέρω αν θα το πάθαινα ούτως ή άλλως ή αν φταίει η γενικότερη κατάσταση που βιώνουμε αλλά πλέον με ενδιαφέρει περισσότερο να ασχολούμαι με τη σύνδεση της οποιαδήποτε μορφής τέχνης με την κοινωνική και πολιτική έκφραση όσον αφορά στο στίχο, τη μουσική, την άποψη τη δεοντολογία, την τοποθέτηση.
5. Παύλο, τραγουδιστής, κιθαρίστας ή τραγουδοποιός;
Π.Σ Τραγουδοποιός! Πριν 2-3 χρόνια δεν υπήρχαν τα άλλα δύο, υπήρχε μια κιθάρα μόνο. Τώρα πλέον έχουν ανοίξει και άλλα πεδία μπροστά μου.
6. Μιχάλη έχεις ασχοληθεί ιδιαίτερα με την κλασσική μουσική. Όποιος έχει ψάξει τη μέχρι τώρα πορεία σου ξέρει καλά τους τίτλους ,τα έπαθλα και τις διεθνείς συνεργασίες που έχεις πετύχει!! Τελικά τι προτιμάς; Κλασσική μουσική και ωδεία ή αποθέωση από το κοινό στις live εμφανίσεις;
Μ.Π Δεν είναι άσπρο μαύρο αυτό που περιγράφεις. Στην περίπτωση μου η κλασσική μουσική μου παιδεία μου έδωσε το εφόδιο να αντιληφθώ καλύτερα και πιο εύκολα το ρόλο μου μέσα στη μπάντα του Γιάννη.
Ν.Ζ Η κλασσική μουσική παιδεία έχει το πολύ θετικό ότι σε κάνει στρατιώτη και μπορείς να προσαρμοστείς πιο εύκολα σε οποιαδήποτε κατάσταση.
Μ.Π Στη φάση με το Γιάννη, στον οποίο οφείλουμε όλοι ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ γιατί ήταν ο λόγος που γνωρίσαμε ο ένας τον άλλο, μπήκα και στη διαδικασία να πειραματιστώ και με τον ηλεκτρικό ήχο του οργάνου. Ήταν μια πολύ μεγάλη ευκαιρία να “ψαχτώ” με τον ήχο ο οποίος δεν προκύπτει απο το φυσικό όργανο. Και τώρα με τους Greeklish το παίξιμο μου πάλι διαφέρει γιατί πρέπει να το προσαρμόσω στους πιο ηλεκτρονικούς ήχους του Νίκου.
7. Νίκο, μπουζούκι, Massive attack, Portishead ή electro;
Ν.Ζ. Αν έπρεπε να επιλέξω κάτι επιλέγω φουλ το ηλεκτρονικό παρότι στα λάιβ για παράδειγμα καλούμαι να παίξω ακορντεόν που είναι ένα καθαρά φυσικό όργανο. Σε καμμία περίπτωση δε δηλώνω “κιμπορντίστας” γιατί θα προσέβαλλα άλλους ανθρώπους που παίζουν keyboard και “σκοτώνουν”. Εμένα η δουλειά μου είναι να κάνω sound design και σχεδιασμό ήχου. Αυτό που μπορώ να κάνω καλύτερα είναι να φτιάξω έναν ήχο που θα μου ζητηθεί μέσω του ηλεκτρονικού υπολογιστή.
8. Οι “Greeklish Babylon” με “Νίκο” και “Πάνοπλους”, οι πρώτες σας κοινές δουλειές. Μιλήστε μας για αυτά τα δύο κομμάτια.Στιγμές έμπνευσης ή δουλειές που έπρεπε να γίνουν?
Π.Σ Η δημιουργία κομματιών είναι γεγονός ότι ξεκίνησε γιατί όντως κάτι έπρεπε να φτιάξω. Τα κομμάτια όμως που έφτιαξα με αυτή τη λογική κατέληξαν όλα στον “κάδο απορριμμάτων”. Τα συγκεκριμένα κομμάτια προέκυψαν καθαρά από έμπνευση η οποία όμως είχε προέλθει από την προηγούμενη ενεργοποίηση. Μέχρι τώρα η σύνθεση είναι αποκλειστικά δική μου και οι στίχοι του Γιώργου Πολυμενάκου, θα ακολουθήσουν όμως και κομμάτια σε σύνθεση των παιδιών.
Ν.Ζ Εγώ προσωπικά δεν πιστεύω στη συνδημιουργία 100%. Θέλει ειδικές συνθήκες για μα επιτευχθεί. Δύσκολα μπορεί να βρεθούν 3-4 άνθρωποι και να φτιάξουν ένα κομμάτι. Πάντα κάποιος φέρνει την κεντρική ιδέα και οι υπόλοιποι το εμπλουτίζουν.
9. Τα δύο αυτά singles κυκλοφόρησαν απο την ΑNTart, μια μικρή δισκογραφική εταιρεία και με δεδομένο ότι ελεύθερα ραδιόφωνα δεν υπάρχουν πια , πόσο δύσκολη είναι η προώθηση της δουλειάς σας;
Π.Σ Η αλήθεια είναι ότι τόσο από τις δισκογραφικές εταιρείες όσο και απο τα ραδιόφωνα λείπει η τόλμη. Ο κάθε ραδιοφωνικός παραγωγός που θα θελήσει να παρουσιάσει καινούρια πράγματα θα παρουσιάσει το δίσκο ενός ήδη γνωστού καλλιτέχνη. Αυτό που βιώνουμε εμείς είναι ότι κανείς δε λειτουργεί σωστά αν εσύ ήδη δεν έχεις δύναμη.
10. Άρα ραδιόφωνο ή web radio;
Π.Σ – Ν.Ζ Web radio σίγουρα.
Μ.Π Εμένα θα μου επιτρέψεται να πώ, όσο και αν θέλω να απαντήσω web radiο, ότι υπάρχει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του κοινού το οποίο δεν έχει πρόσβαση στο web radio, όχι γιατί δεν έχει λαπτοπ αλλά γιατί περνάει άπειρες ώρες μέσα σε ένα αυτοκίνητο για παράδειγμα.
Π.Σ Το πρόβλημα στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η ανεξέλεκτη ελευθερία που επικρατεί στο διαδίκτυο. Ο καθένας μπορεί να φτιάξει ενα web radio με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα χάος. Παρολαυτά από πολιτική σκοπιά σίγουρα επιλέγουμε τα web radio γιατί εξακολουθούν και είναι ελεύθερα ως προς τις επιλογές τους.
11. Από την παρέα μας λείπει το τέταρτο μέλος του συγκροτήματος, ο Πάνος Τόλιος. Μιλήστε μας για τη συνεργασία σας με ένα τόσο σημαντικό όνομα.
Ν.Ζ Για μένα είναι πολύ μεγάλη τιμή που παίζω μαζί του. Είναι δάσκαλος χωρίς να το έχει παίξει ούτε μια στιγμή. Οδηγεί όλη τη μπάντα. Από τη στιγμή που θα πιάσει τις μπαγκέτες όλοι οι υπόλοιποι μπαίνουμε στον αυτόματο πιλότο. Το πιο αξιοσέβαστο στον Πάνο είναι ότι παρότι με περνάει σχεδόν 30 χρόνια δε με έχει κάνει ποτέ να νιώσω μειονεκτικά απέναντί του.
Μ.Π Η αντίληψη και η όρεξη του για τη μουσική προέρχονται από την αθωότητα που έχει σαν άνθρωπος. Δουλεύει μαζί μας εντελώς ακομπλεξάριστα και σαν ίσος προς ίσο.
12.Οικονομική κρίση και τέχνη. Ποιά η σχέση τους;
Ν.Ζ Η τέχνη περιμένει κάτι τέτοιες κρίσεις για να ανθίσει. Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι τα καλύτερα πράγματα μουσικά και καλλιτεχνικά έγιναν σε περιόδους κρίσης, πολέμων καθώς σε τέτοιες περιόδους ο άνθρωπος βρίσκει στήριγμα και διέξοδο στην τέχνη. Ο “Νίκος” για παράδειγμα μιλάει για την πάλη του ανθρώπου να ξεφύγει από όλη αυτή την κατάσταση στην οποία είναι εγκλωβισμένος και είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.
Μ.Π Για μένα ο ρόλος της τέχνης και της δημιουργίας δεν είναι να επιλέγει στρατόπεδο, είναι να δημιουργεί τις προϋποθέσεις σ’αυτόν που έχει τη διάθεση να τη μοιραστεί μαζί σου να έχει το καθαρό μυαλό να επιλέξει στρατόπεδο. Ο ρόλος της τέχνης είναι να εξηγεί τους πολέμους και όχι να τους δημιουργεί.
13. Αν σας δοθεί η ευκαιρία θα πάρετε μέρος σε ένα αντιφασιστικό φεστιβάλ;
Ν.Ζ – Π.Σ Εννοείται!
14. Η έννοια της δημοκρατίας υφίσταται στις μέρες μας; Πόσο συγχυσμένος θεωρείτε ότι είναι ο Έλληνας πολίτης;
Π.Σ Αυτό που έχουν κατορθώσει αυτοί που κυβερνούν είναι να έχουμε όλοι “δίκιο” με αποτέλεσμα να τσακωνόμαστε μεταξύ μας.
Ν.Ζ Αυτή η χώρα δυστυχώς έχει έλλειψη βαθιάς παιδείας. Ο ίδιος άνθρωπος που ανοίγει ο παράθυρο και πετάει το τσιγάρο του στο δρόμο, την ίδια στιγμη θα αρχίζει να μιλάει και να εχει άποψη περί δημοκρατίας. Μια δημοκρατία που λίγο πριν έχει καταχραστεί!
Μ.Π Όλα ξεκινούν από την παντελή αδιαφορία μας για κάποιους βασικούς κανόνες συμβίωσης. Υπάρχει κάτι που ονομάζεται νόμος και κάποιοι είναι επιφορτισμένοι με το να τον εφαρμόζουν. Από τη στιγμή που όλοι μας ζουμε με τη νοοτροπία της ατιμωρησίας δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει.
Π.Σ Το βασικό ερώτημα είναι τι κάνει ο καθένας μας για να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Πώς αντιδράμε; Ποιά είναι η διαδικασία ζύμωσης αφού ψηφίσαμε ότι ψηφίσαμε.
Μ.Π Σε όλες τις άλλες χώρες αυτό που ονομάζουμε “κοινωνία των πολιτών” υφίσταται και έχει και δύναμη. Εμείς εδώ ακόμα ψαχνόμαστε.
Η κουβέντα συνεχίστηκε για άλλη μια ώρα ακόμα …Υποσχόμαστε τα υπόλοιπα να τα μάθετε σε μια ανύποπτη στιγμή.
Οι Greeklish Babylon θα βρεθούν την Πέμπτη 3/4/2014 στο Ρυθμός Stage για ένα ακόμη λάιβ. Μην τους χάσετε!
Γράφει ο Dmtrs
