O Michael Kiske είναι μια από τις πιο εμβληματικές φωνές στο χώρο της “σκληρής” μουσικής. Οι ερμηνείες του στα θρυλικά “Keeper Of The Seven Keys” Pt 1 και Pt 2, έχουν στοιχειώσει όσους τις άκουσαν, και ταυτόχρονα επηρέασαν πάρα πολλούς τραγουδιστές. Η αποχώρηση του τόσο από τους Helloween κάπου στα μέσα των ’90s, όσο και από το metal χώρο γενικότερα ήταν μια από τις πιο σκοτεινές στιγμές στην ιστορία αυτής της μουσικής. Μετά από πολλά χρόνια και κάποιες σποραδικές εμφανίσεις ως guest σε δίσκους άλλων καλλιτεχνών του χώρου, αποφασίζει να κάνει το μεγάλο comeback και να επιστρέψει σε γνώριμα για αυτόν λημέρια. Με αφορμή λοιπόν τη σύμπραξη του με το φιλαράκι και συνεργάτη του στις χρυσές μέρες των Helloween, Kai Hansen, αλλά και τη κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ του νέου σχήματος του, Unisonic, έδωσε μια εφ ‘όλης της ύλης συνέντευξη στον Σάκη Φράγκο και το Rock Hard.gr. Μετά από άδεια ( και ευχαριστούμε για αυτό), αναδημοσιεύουμε τα κυριότερα σημεία της παρακάτω, ενώ όσοι θέλετε μπορείτε να τη διαβάσετε ολόκληρη εδώ
Σχετικά με τη δημιουργία των UNISONIC και την απόφαση τους να κάνουν live χωρίς δίσκο τα δύο τελευταία χρόνια:
Η πρώτη προσέγγιση έγινε από τον Dennis Ward και τον Κώστα Ζαφειρίου (Pink Cream 69). Ο Κώστας, βασικά, με προσέγγισε αρχικά για να αναλάβει το management μου, επειδή δεν έχω manager από την εποχή που σταμάτησα να συνεργάζομαι με τη Sanctuary και τον Rod Smallwood. Γνώριζα τον Dennis από τους PLACE VENDOME και μου άρεσαν όλες οι δουλειές που είχε κάνει. Είχα ήδη αρχίσει να κουράζομαι να κάνω όλα τα πράγματα μόνος μου και ήμουν έτοιμος για ένα συγκρότημα. Ο Dennis είχε ήδη μαζί του τον Mandy Meyer. Με αυτή τη σύνθεση και τον Κώστα στα ντραμς ξεκινήσαμε να κάνουμε μερικά live, με δεδομένο ότι δεν είχα τραγουδήσει ζωντανά για μερικά χρόνια. Το αρχικό πλάνο, βέβαια, ήταν να έχουμε κυκλοφορήσει ένα δίσκο από τις αρχές του 2010…
Σχετικά με τη γνώμη του για τα “Pink bubbles go ape” και “Chameleon” (τα δύο τελευταία άλμπουμ του με τους Helloween):
Μου αρέσουν περισσότερο τα “Keeper…”. Τότε η μπάντα λειτουργούσε τέλεια. Τότε ήταν η καλύτερο περίοδος, ίσως και η καλύτερη περίοδος της ζωής μου. Ακόμα κι όταν έφυγε ο Kai (Hansen), εγώ υποστήριζα όσα κάναμε και το “Chameleon” και το “Pink bubbles…”. Κάναμε αυτό που πιστεύαμε και όπως σου είπα, πιστεύω σε αυτό 100%. Βέβαια, η μπάντα προσπάθησε να φορτώσει τα πάντα σε μένα, κάτι που είναι εντελώς γελοίο. Ποτέ δεν πίεσα τον Weikath να γράψει το “Windmill” ή κάτι παρόμοιο. Σε τελική ανάλυση, κοίτα ποιος έγραψε τα τραγούδια στα credits. Ποτέ δεν πίεσα κάποιον να κάνει οτιδήποτε. Αυτό είναι ΨΕΜΑ! Ο Weikath τα επινόησε όλα αυτά. Εγώ έκανα πάντα αυτό που ήθελε η μπάντα. Το πιο προβληματικό απ’ όλα όμως, μετά τη φυγή του Kai, ήταν η χημεία στο γκρουπ. Αυτή ήταν η βασική αλλαγή και το μεγάλο πρόβλημα που είδα στους Helloween. Ξαφνικά, τίποτα δεν έμοιαζε να έχει πλάκα πια όταν έφυγε.
Για το αν θα ξαναδούλευε με τον Michael Weikath:
Όχι, όχι. Δεν είναι φίλος μου. Κανείς δεν μου έχει φερθεί όπως εκείνος και δεν πρόκειται να ανέβω ποτέ στη σκηνή μαζί τους. Κανείς δεν με έχει προδώσει όπως εκείνος.
Για τη καλύτερη και χειρότερη ανάμνηση του από τη περίοδο των Helloween:
Όλη η πρώτη περίοδος με τον Kai ήταν μαγική… Γράφαμε σπουδαία μουσική, περνούσαμε τέλεια, ήμασταν πολύ επιτυχημένοι, παίζαμε σε ολόκληρο τον κόσμο μπροστά από χιλιάδες οπαδούς μας. Νιώθαμε σαν τους BEATLES!!! Δεν μπορούσες να διασκεδάσεις περισσότερο… Και ΜΙΣΩ εντελώς την περίοδο αμέσως μετά. Ήταν απαίσια. Παίζονταν ηλίθια παιχνίδια πίσω από την πλάτη μου. Άθλιες καταστάσεις…
Για το αν έχει ακούσει υλικό των Helloween αφότου έφυγε:
Όχι, τους έχω απορρίψει!!! Μία φορά μόνο έτυχε να δω ένα τραγούδι τους στην τηλεόραση, κατά λάθος, και άλλαξα κανάλι…
Για την περίφημη ιστορία με τους Iron Maiden και τη φήμη ότι ήταν πολύ κοντά στο να αντικαταστήσει τονBruce Dickinson:
Δεν θα το έλεγα και δεν είχα ποτέ τέτοια πρόθεση. Δεν πιστεύω ότι θα κόλλαγα… Ίσως η φωνή μου να ήταν ok, αλλά δεν θα κόλλαγα σαν άτομο. Έχουμε βρεθεί και μιλήσει αρκετές φορές, αφού είχαμε και κοινό manager, τον Rod Smallwood. Είχαμε βρεθεί και στον γάμο του Smallwood, όπου είχα βγάλει και φωτογραφίες με τον Bruce Dickinson και τον Steve Harris και τον Nicko McBrain. Δεν ξέρω από πού βγήκε αυτή η φήμη. Ίσως, κάποια στιγμή, όταν έκανα συνέντευξη με κάποιον Γάλλο –νομίζω- δημοσιογράφο, εκείνος μου είπε –εγώ δεν ξέρω αν ήταν αλήθεια- ότι είχε κάνει συνέντευξη με τον Steve Harris κι εκείνος είχε πει ότι εγώ θα μπορούσα να είμαι στους τρεις επικρατέστερους αντικαταστάτες του Dickinson. Δεν ξέρω όμως αν αυτό είναι αλήθεια.
Σχετικά με το αν θα παίξουν τραγούδια των Helloween πέραν των Place Vendome και φυσικά των Unisonic:
Φυσικά θα παίξουμε Helloween. Με τον Kai κι εμένα στη σκηνή, ο κόσμος θα μας θεωρούσε ηλίθιους αν δεν το κάναμε… Θα παίξουμε τραγούδια σαν το “March of Τime”, το “I’m Αlive” και διάφορα τέτοια. Εγώ κι ο Kai έχουμε γράψει τα τραγούδια αυτά, εγώ τα έχω τραγουδήσει, έχουμε κάθε δικαίωμα να τα παίξουμε. Φυσικά και δεν θα παίζουμε τίποτα από τον Weikath!!! Να μην ξεχνιόμαστε!!!
