Ο σπουδαίος συνθέτης Παναγιώτης Καλαντζόπουλος με μια ανάρτηση του μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στα social media, μοιράζεται τις σκέψεις του για την καρατόμηση της μουσικής και της τέχνης ευρύτερα, από την πολιτεία!

Λέπρα η Τέχνη;

“Ξυπνήσαμε μεσα σε εφιαλτη απο Παρασκευή σε Δευτέρα όπου κανένα θινκ τανκ κανένας κανένας πολιτικός προφήτης ούτε καν αστρολόγος, δεν ειχε προβλέψει τον Ιό του ανθρώπου.

Ο πρώτος που μπήκε χωρίς πολλή σκέψη σε καραντίνα ηταν ο κόσμος του τραγουδιού και τώρα του θεάτρου. Την ωρα που λεωφορεία και μετρό γέμιζουν φίσκα με απλές συστασεις. Την ωρα που στα σχολεία 27 παιδικές ψυχες μορφώνονται σε 30 τετραγωνικά. Την ώρα που αεροπλάνα πετάνε στο 100% και πλοία πλέουν στο 85%. Κι όλα αυτά διακοσμημένα με εκφράσεις που ποζάρουν αυτάρεσκα σαν αυθεντίες “Τρεχουμε Μοντέλα”, “Εφαρμόζουμε Πρωτόκολλα”. Έρχεται και το περίφημο τηλεφωνημα οπου ο alfa male ακουει και υπακούει τον ανήσυχο, ομολογουμένως αγαθών προθέσεων σκηνοθέτη, περιφρονεί κοινό νου και επιστήμη και το διαρρέει χωρις ίχνος υποψίας ότι κατ´ αυτόν τον τρόπο καταβαραθρωνει την αξιοπιστία του. Το μόνο όπλο με το οποίο μπορεί να πείσει τον κόσμο σε αυτόν τον ετσι ή αλλοιώς επικίνδυνο αυτοσχεδιασμό πολιτικής. Ότι δηλαδή όντως η υγεία ειναι στην κορυφή των προτεραιοτήτων του κράτους και όχι η οικονομία αγκαλιά με τα κονέ στην εξουσία.

Στήθηκε λοιπόν η νέα Σπιναλόγκα και έστειλε εκεί στους 4 τοίχους της απόγνωσης τους καλλιτέχνες. Διαχώρισε τραγούδι και θέατρο από την υπόλοιπη ζωή φέρνοντας διχόνοια αναμεσα σε ευνοημένους και απελπισμένους. Έχρισε τον κοσμο του τραγουδιού και του θεάτρου απόβλητους; μιάσματα; λεπρούς; Θαθελα να’ξερα αν μπορεί η εξουσία να φανταστεί πόσο οπλίζει η φτώχεια την απελπισία με θάρρος;”

Διαβάστε ακόμα…

“Η βια της αβεβαιότητας” του Δημήτρη Μητσοτάκη

“Χρήσιμοι και άχρηστοι” του Οδυσσέα Ιωάννου