Θυμάμαι μόνο…
(μετά από πολύ καιρό ένα live απ’ τα παλιά)
Κείμενο : Βασίλης Κομύτης
Φωτογραφίες : Στάθης Κατάρας
Video : Ολόγραμμα | mousikes ebeeries Youtube channel
Η αλήθεια είναι πως δυσκολεύτηκα με τον τίτλο του κειμένου “Θυμάμαι μόνο” ή “Η Ανταμοιβή”;;; θα μιλήσω για κάποιον τον οποίο γνωρίζω; ή θα αναφερθώ σε αυτό που μας φέρνει με τον νέο του δίσκο; Τελικά κατέληξα στο πρώτο, θυμάμαι μόνο… τα ζωντανά στη Θεσσαλονίκη, την μετάβαση στην Αθήνα, τον 1o του δίσκο, την παρουσίαση αυτού, τα live που έχει κάνει, τα ανέκδοτα τραγούδια που έχει παίξει, τις διασκευές που εκτελεί, την εκπληκτική λαϊκή κιθάρα που παίζει και πώς ένας ανερχόμενος τραγουδοποιός σκαλί – σκαλί ανεβαίνει προκειμένου να χαράξει τη δική του πορεία. Και αυτό ο Γιάννης το κάνει αργά, όμορφα και σταθερά.
Μέσα στα τραγούδια του λιτός και περιεκτικός ταυτόχρονα, γράφει στίχους και μουσική, παίζει κιθάρες και ερμηνεύει, διατηρεί μία χαμογελαστή σκηνική παρουσία και τελικά βρίσκεται με όλο το πακέτο του τραγουδοποιού. Όλα αυτά τα κάνει εξίσου καλά ταυτόχρονα με μια δυνατή καλοδουλεμένη ομάδα και για αυτό και τα ‘’παιδιά’’ του ντύνονται όμορφα, χαμογελάνε και βγαίνουν βόλτα στο δρόμο. Και αυτό έχει το εξής αποτέλεσμα: τον αγαπούν και τον ακολουθούν όχι μόνο δικοί του άνθρωποι, ή κάποιοι “φανατικοί” του είδους, , αλλά και νεότεροι. Γιατί ο Γιάννης εκτός από καλό παιδί, όντως έχει κάτι να πει. Λυρικός, ουσιαστικός, αυτό που λέμε μελωδιάκιας, με ένα πλουραλισμό λέξεων που σπανίζει στην εποχή μας.
Για αυτό εχθές το πιστό κοινό του και ακόμη περισσότεροι, ήταν εκεί τραγουδούσανε τα τραγούδια μαζί του και δύο φορές τον βοήθησαν να βρει λόγια που χάθηκαν. Αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία, γιατί στα μάτια του φαινόταν, ότι δεν ξέχασε τους στίχους, αλλά απόλαυσε για μία τόσο δα μικρή στιγμούλα την αγάπη των φίλων του, των δικών του ανθρώπων, του κοινού του τέλος πάντων, που ήταν όλοι εκεί για να τον στηρίξουν και για αυτές τις δύο μικρές στιγμές ταξίδεψε κι εκείνος και αυτό είναι πολύ σημαντικό, το χρειάζεται ο τραγουδιστής που αγωνιά πριν το live και βλέποντας όλοι να βρίσκονται εκεί λυτρώνεται. Γιατί υπάρχει αυτή η αγάπη του κοινού στον καλλιτέχνη και η αγάπη αυτή είναι αμφίδρομη και ταξιδεύει.
Εφτά τραγούδια ακούσαμε που θα περιλαμβάνονται στο 2ο προσωπικό του δίσκο που όπως αποκάλυψε θα έχει τίτλο “ΣΚΟΡΠΑΩ” και με το ομώνυμο αυτό τραγούδι έκλεισε το πρώτο μέρος. Η χαρά μου απερίγραπτη καθότι, αυτό το τραγούδι μου το χάρισε δώρο, παίζοντας το ζωντανά στην παρουσίαση του 1ου του δίσκου, στην εκπομπή #Ολόγραμμα, με μια κιθάρα, και βρέθηκα χθες εκεί να παίζεται με όλα τα όργανα και τα σπάει και να το(ν) αγαπάς ακόμα περισσότερο. Σκορπάω λοιπόν ο τίτλος του νέου δίσκου και είμαι πολύ ευτυχής γιατί μέσα σε μια λέξη γράφεται όλη η ζωή του ανθρώπου από τη χαρά στη λύπη και απ’ τη λύπη στη χαρά. Πόσα συναισθήματα χώρεσαν μέσα σε μία λέξη… Αναμένεται την έκδοση και θα με θυμηθείτε.
Αλλά τελικά δεν ‘’Θυμάμαι μόνο…’’ ήρθε και η ‘’Ανταμοιβή’’ ένα νέο τραγούδι μέσα στα άλλα που κέρασε ο Γιάννης από τον υπό έκδοση δίσκο, μετά από τόση αποχή λόγω της καραντίνας και η ψυχούλα μας αγαλλίασε. Ένας πολυγραφότατος τραγουδοποιός δεν θα μπορούσε να μη αναφερθεί και σε θέματα που άπτονται καθημερινά, κοινωνικοπολιτικά, τάσεις του σήμερα. Έτσι δεν έλειψε απ’ το πρόγραμμα το ‘’Όποιος κάνει πως δεν ξέρει’’ τραγούδι με σαφή αναφορά στον φασισμό. Πως να λείψουν από το πρόγραμμά του ο Παπάζογλου, ο Άκης Πάνου, ο Μπάτης από ένα αστικό λαϊκό παιδί που παίζει λαϊκή κιθάρα. Αλλά εκεί ήταν και οι νεότεροι. Ο Θανάσης Παπακωνστατίνου, ο Αγγελάκας, ο Περίδης, η παράδοση με τον Μουντάκη αλλά όχι μόνο αυτοί. Το ψάχνει και λίγο παραπέρα. Έτσι ακούσαμε το ‘’Μπάνιο’’ ένα τραγούδι σε στίχους ενός νέου ποιητή εν ζωή από την Αίγινα. Αυτό είναι το πιο ωραίο όλοι παλιοί και νέοι ήταν εκεί. Και όλοι που βρεθήκαμε εκεί, ήμασταν χαρούμενοι για αυτή τη γιορτή.
Μια ιδιαίτερη στιγμή λίγο πριν κλείσει η βραδιά ήταν όταν κάλεσε τον συνονόματο του Γιάννη, να ανέβει επί σκηνής να ερμηνεύσει ένα κομμάτι. Απλά κλέβω τα του τίτλου του τραγουδιού που είχε ερμηνεύσει ο αείμνηστος Στράτος Διονυσίου. ‘’Τα πήρε(ς) όλα κι έφυγε(ς)’’… Κυρίες και Κύριοι ο Διονυσίου όχι ο Στράτος αλλά ο Γιάννης… Μαγική στιγμή. Δεν θα αναφέρω πολλά εδώ, αλλά εν συντομία θα πω ότι, όπου παίζει ο Γιάννης Διονυσίου να πάτε να παρακολουθήσετε δωρεάν μαθήματα φωνητικής-τραγουδιού και όχι μόνο. Ίσως η κορυφαία αντρική λαϊκή φωνή στην Ελλάδα σήμερα. Θα επανέλθω κάποια στιγμή αποκλειστικά για τον συγκεκριμένο τραγουδιστή.
Κλείνοντας να πω ότι ο Γιάννης είναι καλός, πολύ καλός και μόνος του όταν παίζει ή με μίνι σχήματα ένα-δύο μουσικών. Όμως με πλήρη μπάντα απογειώνει τα τραγούδια και απογειώνετε η παρουσίαση Κι αυτό φάνηκε χθες οι νέοι μουσικοί οργανοπαίκτες, σολίστες στο είδος τους, είναι η νέα γενιά, η επόμενη μέρα. Δύσκολη η εποχή μας, δύσκολη η αναφορά των νέων μουσικών-τραγουδιστών από τα μέσα, αλλά εδώ χρήζει η στήριξη. Στους νέους. Αυτοί είναι το μέλλον και είμαι αισιόδοξος ότι ο Γιάννης και η παρέα του θα είναι εκεί, στη θέση που του(ς) ανήκει. Πολλοί που με γνωρίζετε και αρκετοί ακόμη, καταλαβαίνετε τι εννοώ.
Μετά από όλα τα ανωτέρω φύγαμε χορτάτοι και ας μου επιτρέψει ο δημιουργός να παραφράσω ένα στίχο του. ‘’Σαν δυο βουβοί περαστικοί που βρέθηκαν αντάμα ήπιαμε δυο κιλά κρασί κι αγγίξαμε το θάμα’’.
Στα επόμενα πιο όμορφα.
Μαζί του ήταν οι μουσικοί:
Βασίλης Ζιγκερίδης: κανονάκι
Γιάννης Κονταράτος: βιολί, lap steel guitar
Λάμπρος Παπανικολάου: κοντραμπάσο
Θανάσης Τσακιράκης: ντραμς, φωνητικά
Γιάννης Ταβουλάρης: ηχοληψία
Διαβάστε ακόμα…
ΕΛΕΝΗ ΤΣΑΛΙΓΟΠΟΥΛΟΥ – “ΛΑΪΚΗ ΒΡΑΔΙΝΗ” | Σταυρός του Νότου Plus