Όταν μιλάμε για Ελληνικό μελωδικό hard rock, τα παραδείγματα είναι μετρημένα στα δάχτυλα. Ο δίσκος που διάλεξα να σας παρουσιάσω στα πλαίσια της στήλης Rainbows In The Dark, προέρχεται από τους Trade Mark, ένα σχήμα, που τόσο για τα Ελληνικά, αλλά και γιατί όχι τα παγκόσμια δεδομένα, είχε όλα τα εφόδια να πάει πολύ ψηλά. Προσωπικά θεωρώ τις δουλειές των Trade Mark, αλλά και των Raw Silk -που θα δούμε σε επόμενο αφιέρωμα- όχι μόνο ως τις πιο ποιοτικές αλλά και τις πιο αντιπροσωπευτικές του χώρου αυτού. Το συγκρότημα δυστυχώς χάθηκε άδοξα (όπως τόσα άλλα), αφού δεν είχε την υποστήριξη της δισκογραφικής τους εταιρίας, αλλά επίσης έπεσε θύμα τόσο της μπουζουκονοοτροπίας των νεο-Ελλήνων που δεν επιτρέπει την ανάδειξη άλλων μορφών μουσικής, όσο και της απαράδεκτης προκατάληψης του ‘ιθαγενούς’ κοινού που για πολλά χρόνια αντιμετώπιζε κάθε σχήμα από τη χώρα μας ως παρακατιανό. Έμεινε όμως αυτό το διαμάντι που λέγετε “Fatal Blues”.
Οι Trade Mark σχηματίστηκαν την Άνοιξη του 1991 με μουσική κατεύθυνση το μελωδικό Rock, είναι ένα συγκρότημα που σημάδεψε το Ελληνικό Hard Rock στις αρχές της δεκαετίας του ’90.Η πρώτη τους εμφάνιση ήταν στο bar “Graceland”, μετά συμμετέχουν σε ένα ανοιχτό festival (Σεπτέμβριος 1991) που ήταν η πρώτη τους πολύ καλή στιγμή και ακολούθησε η εμφάνιση τους τον Οκτώβριο στο θρυλικό 10ήμερο φεστιβάλ της Μολών Λαβέ Records στο Σ.Ε.Φ, όπου εκεί τους είδε ο παραγωγός της ΜΒΙ Άκης Λαδικός, και τους πρότείνε δισκογραφικό συμβόλαιο, ενώ ήδη είχαν έτοιμο και το demo τους. Την επόμενη χρονιά, Φεβρουάριο του ’92 παίζουν σαν support στις δυο εμφανίσεις του Ian Gillan στη χώρα μας.
Τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς (1992), οι Trade Mark κυκλοφορούν το πρώτο και μοναδικό τους EP το “Fatal Blues”, ενώ ακολουθεί κι ένα video-clip για το ομώνυμο τραγούδι. Το EP ηχογραφήθηκε τον Νοέμβριο του 1991 στο studio Praxis, με ηχολήπτη τον Κώστα Παρίση σε χρονικό διάστημα 65 ωρών. Άλλο ένα παράδειγμα του τι δυσκολίες αντιμετώπιζαν τότε τα γκρουπ, καθώς ο χρόνος που είχαν στη διάθεση τους ήταν ελάχιστος. Παρόλαυτά το video-clip θα προβληθεί και από το Γαλλικό δορυφορικό κανάλι MCM, την άνοιξη του 1993 το συγκρότημα συμμετέχει σε συναυλία διοργανωμένη από το MCM, στο ξενοδοχείο Caravel, ενώ τέλος το video-clip προβλήθηκε και από το Βρετανικό κανάλι ITV.Το 1993 επίσεις, συμμετέχουν και στη Rock συλλογή “Rock FM, Ρόδον Live 23/12/1992”, με 2 live διασκευές, το “Enter Sandman” (Metallica) και το “Walking By My Self” (Gary Moore).
Το κοινό έδειξε αμέσως να συμπαθεί τους Trade Mark και τους ανέδειξε πρώτους στο ετήσιο δημοψήφισμα του περιοδικού Metal Hammer το 1992, στις κατηγορίες “Καλύτερο Συγκρότημα” και ”Καλύτερος Δίσκος”.
Το υλικό του EP “Fatal Blues” περιλαμβάνει 5 τραγούδια, που αρκούν παρόλα αυτά ώστε να κατανοήσουμε την συνθετική ικανότητα του σχήματος. Η ζεστή, εκφραστική φωνή, τα μελωδικά riff και solos της κιθάρας, το ουσιώδες μπάσο και τα στιβαρά drums, όλα αυτά μαζί μας δίνουν ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα, που δυστυχώς έμεινε χωρίς συνέχεια.Αυτά τα 5 τραγούδια ήταν και τα μόνα που είχαν έτοιμα σαν συγκρότημα για ηχογράφηση εκείνη τη στιγμή, οπότε αυτά κυκλοφόρησαν. Το προφανές επόμενο βήμα,θα ήταν ένα LP, αλλά αυτό δεν έγινε ποτέ. Έτσι μετά την ακρόαση του EP μένουμε με ένα αίσθημα ανολοκλήρωτου, αλλά και με την απορία του τι θα μπορούσαν να είχαν κάνει στη συνέχεια…
Πιστεύω ακράδαντα πως σε αυτό το μίνι δισκάκι έχουμε το καλύτερο δείγμα Ελληνικού Hard Rock ήχου. Δεν είναι μόνο ότι υπάρχει πραγματική ποιότητα σε σύνθεση και εκτέλεση, είναι πως οι Trade Mark ήταν ένα συγκρότημα με προσωπικότητα, δυναμισμό, δικό τους ύφος και στυλ. Είναι κρίμα που δεν συνέχισαν μετά το “Fatal Blues”, γιατί είχαν τις δυνατότητες να κάνουν τη διάφορα. Η παραγωγή του δίσκου ήταν τέτοια που ακόμα και σήμερα ακούγεται ευχάριστα και χωρίς κανένα πρόβλημα, μιας και είναι ζωντανή και πεντακάθαρη.
Δυστυχώς τέτοια σχήματα σε αυτό το είδος μουσικής, δεν βγαίνουν πλέον από τα σπλάχνα της Ελληνικής σκηνής (φυσικά υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις όπως οι Outloud και οι Danger Angel), και όσο το “Fatal Blues” θα στέκει σαν το απόλυτο μελωδικό δείγμα μιας εποχής που έχει περάσει ανεπιστρεπτί, τόσο η πικρία θα μεγαλώνει. Πικρία που τόσο ταλαντούχοι μουσικοί δεν βρήκαν την αναγνώριση που τους άξιζε και δεν γεύτηκαν την επιτυχία που τους αναλογούσε. Το “Fatal Blues” δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από τις αντίστοιχες δουλειές μεγάλων σχημάτων του εξωτερικού, ωστόσο δυστυχώς ελάχιστοι επέλεξαν να το αποκτήσουν.
Η πλούσια συναυλιακή τους ιστορία συνεχίζεται και μετά την κυκλοφορία του EP, τον Ιούνιο εμφανίζονται σαν support στους Nazareth και κορυφώνεται τον Σεπτέμβριο του 1992 ως support στους Scorpions. Τον ίδιο μήνα θα ακολούθησαν τους Scorpions στις ζωντανές εμφανίσεις τους στη Βουλγαρία όπου και θα αποθεωθούν από 35.000 οπαδούς στο στάδιο Levski της Σόφιας. Προτάθηκε μάλιστα η κυκλοφορία του δίσκου στην γειτονική χώρα αλλά η συμφωνία ακυρώθηκε λόγο κωλυσιεργίας από την ΜΒΙ (ντροπή και αίσχος).
Το σχήμα είχε ακόμα μια άσχημη συγκυρία να αντιμετωπίσει, καθώς το EP κυκλοφόρησε σε μια νεκρή περίοδο για το Ελληνικό Metal και χωρίς καμιά υποστήριξη, αφού εκείνη την περίοδο κυριαρχούσε διεθνώς το Grunge και το Death Metal, οπότε υπήρχε ένα εξαιρετικά περιορισμένο κοινό να ασχοληθεί με το καλό μελωδικό Hard Rock.Η δυνατότητα επιβίωσης εκείνη την περίοδο ήταν μικρή, επίσεις λόγω της έλλειψης χώρων για ζωντανές εμφανίσεις. Τελικά το σχήμα διέλυσε περίπου το 1995 όταν κάποια μέλη πήγαν στο στρατό, κάτι που αποτέλεσε τη χαριστική βολή στο ηθικό των μελών. Όσο για comeback, είναι μάλλον απίθανο να συμβεί, αφού τα μουσικά τους γούστα, όπως και οι εποχές, έχουν πλέον αλλάξει, όπως δήλωσε τελευταία ο κιθαρίστας τους.
Κλείνοντας αυτό το αφιέρωμα θα ήθελα να προσθέσω πως το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου, υπήρξε μια από τις πιο αγαπημένες μου μπαλάντες και συντροφιά μου στα ατελείωτα βράδια που βάραγα σκοπιά, μέσα από μια κασέτα που μου είχαν φτιάξει τα αδέλφια μου..
TRADE MARK – FATAL BLUES( Τα στοιχεία τα αναγράφω αυτούσια, όπως υπάρχουν στο βινύλιο).
1992 (Music Box International)
Side I: Too Late, Burn The Sky, Cold Love.
Side II: Fatal Blues, In The Prison Cell.
TRADE MARK lineup : Agelos Kalantzis – Vocals, Sotiris Fegitis – Guitars, Nick Lazakis – Bass and Christos Diakoumis – Drums.
[box type=”info”] TRIVIA: Το “Fatal Blues” για πολλά χρόνια ήταν εξαιρετικά δυσεύρετο και έφτασε κάποια στιγμή να πουλιέται και 100 ευρώ σε συλλέκτες, το 2002 κυκλοφόρησε ξανά σε μορφή CD, έχοντας μάλιστα και επιπλέον bonus demos και live υλικό, το οποίο είναι το εξής… “Diggin’ My Grave”, “Should” και “The Escape” (demos) και το “Tears In Your Eyes” (live).[/box]
