ΒΕΒΗΛΟΣ

ΑΧΕΡΟΝΤΑΣ

Λίγο πριν τη μεγάλη του καλοκαιρινή συναυλία στην Αθήνα, ο Βέβηλος βγάζει καινούργιο κομμάτι και μας δείχνει πως συνεχίζει να γράφει με τη ψυχή του και να μας δείχνει κι άλλες πλευρές του εαυτού του!

“…ερωτευόμουνα τους στίχους μου πάντα
μα τώρα με έχουν κουράσει
όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια
βρίσκω ξανά τον Θανάση…”

Στίχοι – Παρουσίαση: Βέβηλος
Μουσική: Τσέκος

Στίχοι 
 ε απόψε θα αφήσω τα ποιήματα όσο περνάω από τον Αχέροντα κάποτε έγραφα μόνο για κάγκελα τώρα μιλάω και για έρωτα τι κρύβω μέσα μου κάποιο ρωτάνε και πως αντέχω ντάξει για να αντέχω τα κρύβω μέσα μου χωρίς όλα αυτά τι θα έχω πάω στον κόσμο τους ότι μου ανήκει να πάρω χωρίς να πνίγω και επιστρέφω στον κόσμο που ανήκω εγώ στις νύχτες που έπαψα να μεταφράζω σιωπές επιτόπου και δεν χρειάστηκε να βάλω χέρι στην τσέπη του κάθε ανθρώπου είδα να χάνονται εκείνα που είπα πως θέλω και εγώ να αγαπήσω κάτω από σκόνες βελόνες και φάρμακα με ένα παρόν παρόν και πίσω πίσω απ τα λόγια μου κρύβονται δαίμονες ένα ποτάμι χωρίς γυρισμό και εγώ σε μια κόλλα χαρτί παλεύω με τον εγκλεισμό ως πού ξημέρωνε και ένα κομμάτι μου χανότανε πολύ μεγάλο κάθε φόβο έκανα στοίχο να με γλυτώσει από έναν άλλο και έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμια μέσα στην λύπη μου μα ίσως να βρήκα το σπίτι μου ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα έως την στιγμή που κουράστηκα και έφτασα εδώ στις φωνές τον ανθρώπων για να μοιραστούμε τετράστιχα απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του ότι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές και δεν φεύγουν με τίποτα και όταν ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο αν με έχουνε κούραση όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση μεγαλώσαμε ντάξει δεν κλαίμε τώρα περνάω και εγώ τα σαράντα ότι αγγίζω το ξέρω σαπίζει μα ότι αγαπώ θα είναι για πάντα αναλαμβάνω λοιπόν την ευθύνη κι αν δεν μου βγαίνει μια μέρα ή φωνή ο μεγαλύτερος φόβος μου να έρθει ακάλεστος να μετρηθούμε πάνω στην σκηνή καμία φορά με πονάνε η πληγές από τις μάχες εκείνες που αρνήθηκα στην πρώτη αγάπη στο πρώτο τραγούδι στην πρώτη φορά που τρυπήθηκα και ήμουνα ανήμπορος σε κόντρα σε εκείνα μέσα στην λύπη μου μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα έως την στιγμή που κουράστηκα και έφτασα εδώ στις φωνές τον ανθρώπων για να μοιραστούμε τετράστιχα απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του ότι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές και δεν φεύγουν με τίποτα και όταν ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο αν με έχουνε κούραση όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση αυτό ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα έως την στιγμή που κουράστηκα και έφτασα εδώ στις φωνές τον ανθρώπων για να μοιραστούμε τετράστιχα

Διαβάστε ακόμα…

“Η νύχτα των σκιών” | Βέβηλος live | Τεχνόπολη

“Καθρέφτης” | Βέβηλος | Νέο Τραγούδι