ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ & B – MOVIES
PIRAEUS ACADEMY
ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2019
Βρεθήκαμε σε μία ακόμα συναυλία του Παύλου Παυλίδη το Σάββατο το βράδυ στο Piraeus Academy. Ήταν μία διαφορετική συναυλία απο όσες έχω παρακολουθήσει τα τελεύταια χρόνια. Φυσικά και βγάζω έξω τα live με τον Αγγελάκα και μιλάω για το σχήμα με τους b – movies.
Πολλά και αλλιώτικα πράγματα απο τον αγαπημένο Παύλο. Μιας και είπαμε αλλίωτικα , ας πάμε στο “Αλλιώτικο παιδάκι”. Το καινούργιο τραγούδι που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες με τίτλο “Αλλίωτικο παιδάκι” έκανε μεγάλο “γκελ” στον κόσμο και θεωρώ πως για πολλούς ήταν και ο λόγος για να βρεθούν το Σάββατο το βράδυ στο stage. Φαινόταν οτί ο κόσμος το περίμενε και φάνηκε και κατά τη διάρκεια του τραγουδιού, που αν και οι στίχοι είναι λίγο άγνωστοι ακόμα, το πάθος ξεχύλισε.
Δυναμικός, ηλεκτρικός, ρομαντικός, μελωδικός ένας Παυλίδης να τον χαίρεσαι πάνω στη σκηνή. Θα συμφωνήσω με τους πολλούς πως το πρόγραμμα ήταν αρκετά μικρό, ιδίως αν ίσχυουν οι φήμες που λένε πως θα τον ξαναδούμε στην Αθήνα κατά καλοκαίρι μεριά. Κάπου πήρε το μάτι και το αρχικό set list που ήταν αρκετά πιο πλούσιο απο αυτό που εν τέλει παρουσίασαν ο Πάυλος & οι B – Movies.
Κόσμος πολύς και κόσμος που νομίζω πως είδαν για πρώτη φορά τον Παυλίδη live. Δίπλα μου δύο κορίτσια κοντά στα 20 που ήξεραν απ’εξω τα τραγούδια απο την νεότερη ιστορία του Παύλου. Στην μετά Ξύλινα εποχή δηλαδή. Αν για εμάς η φωνή του Παυλίδη είναι άκρως συνδεδεμένη με τά εφηβικά μας καλοκαίρια και μέχρι τα τρελά μας 25, ο Παύλίδης πλέον έχει κοινό νεοφερμένο. Έχει κοινό που τον γνώρισαν απο τη σόλο καριέρα του απο τα μέσα της δεκαετίας των 00’s και γίνανε fan “αγνοώντας” το παρελθόν και αυτό είναι κάτι που δύσκολα το συναντάς σε ήδη καταξιωμένους καλλιτέχνες. Είναι ακόμα ένα σημάδι πως ο Παυλίδης ποτέ δεν ησυχάζει και θα μας κάνει πάντα να τον θαυμάζουμε και να τον αγαπάμε.
Μου άρεσε πολύ. Μου άρεσε πολύ η αφήγηση των στίχων απο τους “Θερίστές” λίγο πρίν το τραγούδι, μου άρεσε πολύ το σόλο στο “Φωτία στο λιμάνι”, μου άρεσε ο χαμός στο “Τώρα αρχίζω και θυμάμαι”, μου άρεσε το καπνογόνο που άναψαν τα παιδιά που το αίμα τους βράζει . Δεν μου άρεσε ο ήχος (το επισήμανε και ο ίδιος και κάπως διορθώθηκε το πρόβλημα στα μέσα της βραδιάς).
Αυτά. Όμορφες βραδιές με γεμάτες μελωδίες. Με τη “Μαίρη”, τη “Ρίτα”, τους “θεριστές” και τα “Ρομπότ”.
Καλή αντάμωση.
Κείμενο : Θάνος Τεγόπουλος | Φωτογραφίες : Στάθης Κατάρας | video : mousikesebeeries Youtube channel
