Όταν μου έγινε η πρόταση για μία συνέντευξη με την Ελεάννα Ζεγκίνογλου, απάντησα ΝΑΙ χωρίς δεύτερη σκέψη. Δεν κρύβω πως είχα μερικά χρόνια να ακούσω νέα της, αλλά για κάποιον λόγο όποτε άκουγα το όνομα της, πάντα ενδιαφερόμουν να μάθω τα επαγγελματικά της σχέδια. Την Ελεάννα Ζεγκίνογλου την εμαθα πριν απο είκοσι χρόνια, μέσα απο τις συναυλίες του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, που εκείνη την περίοδο ήταν στο πλάι του. Η ιδιαίτερη φωνή της μας συντροφεύει ακόμα και με αφορμή το νέο της προσωπικό άλμπουμ μίλησε στις www.mousikesebeeries.gr και στον Θάνο Τεγόπουλο!

– Νέος  δίσκος με τίτλο «Φελλός».  8 νέα τραγούδια σε στίχους του Πόλυ Κυριακού και μουσική δικιά σου; Μίλησε μας για αυτή τη νέα δισκογραφική σου δουλεία ;

Ε.Ζ. Οχτώ ιστορίες που κυκλοφόρησαν από το Όγδοο , και εν τέλει παρουσιάζονται για πρώτη φορά ζωντανά στις …8 του Φλεβάρη :-). Οχτώ μικρά μυστικά των δημιουργών που κάπως-κάποτε, εκτυλίχθηκαν στην καθημερινή ζωή κι έγιναν τραγούδι , μέσα από τη μαεστρία του Πόλυ . Τρία χρόνια δουλεύαμε στο “σκοτάδι” γράφοντας και σβήνοντας ,με στόχο αυτή η συλλογή να είναι άρτια , όταν πια θα βγει στο φως.

– Στο δελτίο τύπου του δίσκου γράφει ότι ο δίσκος δημιουργήθηκε ανάμεσα σε Νέα Υόρκη Αθήνα & Κύπρο. Ταξιδιάρικος;

Ε.Ζ. Και πώς να μην είναι ταξιδιάρικος , αφού ο ένας από τους δημιουργούς του ζει μεταξύ τριών χωρών και δύο ηπείρων ! Όταν ξεκίνησα να δουλεύω τον πρώτο του στίχο, ο Πόλυς ζούσε ακόμα στην Αμερική. Έπειτα εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Λευκωσία και όλο αυτό το διάστημα πηγαινοερχόταν στην Αθήνα. Το τραγούδι μας “Στις τρεις παρά” πήρε τον τίτλο του από τη διαφορά της ώρας που είχαμε τότε κι αναγκαστικά όταν μιλούσαμε στο τηλέφωνο, κάποιος έπρεπε να μείνει άυπνος  🙂

– Άκουσα με μεγάλη προσοχή το δίσκο. Τραγούδια με εξαιρετικές μελωδίες  και στίχους  άμεσους που μιλάνε για τα συναισθήματα που βιώνουμε και σαν να είναι βγαλμένα  από την καθημερινότητα.  Σωστά το μελέτησα;

Ε.Ζ. Ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου , οι μελωδίες και οι στίχοι ναι, είναι βγαλμένοι από την καθημερινότητα και η λέξη “αμεσότητα” είναι το κλειδί εδώ. Ο Πόλυς γράφει πάντα σε έναν απλό καθημερινό λόγο και ρίχνει τον προβολέα κατευθείαν στο νόημα. Με τέτοια πρώτη ύλη λοιπόν κι εγώ με τη σειρά μου εστίασα σε μουσικές που να μπορούν να “σφυρίζονται” αφενός , αλλά να προσφέρουν και δεύτερο και τρίτο “στρώμα” στον ακροατή που θέλει να εμβαθύνει.

“… Μόνο ένα παιδί θα σε κρατάει για πάντα απ’ το χέρι Κι αυτό το παιδί είσαι εσύ ο ίδιος , πριν γίνεις αυτό που φοβόσουν ή αυτό που επιθυμούσες. Αυτό το μικρό παιδί πάντα θα είναι εκεί , να σου θυμίζει όσο ζεις, ότι το  να αγαπάς και να αγαπιέσαι είναι η αφετηρία και ταυτόχρονα ο προορισμός…”

– Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Πόλυ Κυριάκου; Είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεστε δισκογραφικά;

Ε.Ζ. Με τον Πόλυ μας συνδέει κι ένα τραγούδι από το πρώτο μου άλμπουμ , το οποίο στάθηκε και η αφορμή για την προσωπική μας γνωριμία. Μιλώ για το “Κανένας δεν ξεφεύγει απ’ την αγάπη”. Ο Γιώργος Ανδρέου έχοντας αναλάβει την παραγωγή του δίσκου τότε, μας έφερε σε επαφή . Εκείνος ο στίχος του λαμποκόπησε το δωμάτιο απ’ το χαρτί πριν καν πάρει έστω μία νότα! Πολύ γρήγορα συνδεθήκαμε με μια βαθιά φιλία και νιώσαμε την ανάγκη να κάνουμε πράγματα μαζί, θέλοντας μελλοντικά να τα μοιραστούμε με τους ακροατές. “Έρωτας” με το πρώτο ρεφραίν 🙂

O “Φελλός»,  είναι ο πέμπτος προσωπικός ολοκληρωμένος δίσκος; Αν υπολογίζω σωστά ανάμεσα στις δισκογραφικές σου δουλειές υπάρχει ένα χρονικό διάστημα 2-3 χρόνων. Ψάχνεις , πειραματίζεσαι;

Ε.Ζ. Η αλήθεια είναι ότι έχω αρκετές συμμετοχές στη δισκογραφία , για την ώρα όμως δύο προσωπικά μου άλμπουμ έχουν κυκλοφορήσει , και ο “Φελλός” είναι το δεύτερο. Πάντα αφήνω χρόνο ανάμεσα στο νέο υλικό που υπογράφω , δεν αγαπώ ιδιαίτερα τη βιασύνη . Τα τελευταία χρόνια βέβαια , η Μητρότητα με κράτησε λίγο περισσότερο εκτός δισκογραφίας, μέχρι η μικρή μου κάπως να μεγαλώσει ώστε να μπορώ να ψαχτώ με ηρεμία :-)!
Και βέβαια πειραματίζομαι , και βέβαια ψάχνομαι και θα ψάχνομαι όσο αναπνέω. Η Μουσική είναι ένα πλούσιο χωράφι με μόλις δώδεκα νότες και άπειρους συνδυασμούς. Κάθε τραγούδι είναι ο εν δυνάμει καθρέφτης της παρούσας στιγμής. Κι όσο μεγαλώνουμε , τόσο απλουστεύουμε τα πράγματα , κρατώντας την ουσία γυμνή και περήφανη , απαλλαγμένη από μέσα και φιοριτούρες.

– “O Χορός του εγώ» , ένα ντουέτο με τον πολυαγαπημένο μου Απόστολο Ρίζο. Τολμώ να πω, πως οι φωνές σας ταίριαξαν απόλυτα. Κάπου διάβασα πως τον γνωρίζεις πάνω από είκοσι χρόνια.  Πες μας για αύτη τη συνεργασία.

Ε.Ζ. Τον Απόστολο τον ακολουθώ εδώ και είκοσι χρόνια στην προσωπική του δισκογραφία όπως και οι υπόλοιποι ακροατές, προσωπικά όμως τον γνώρισα περίπου πριν ένα χρόνο. Συζητούσαμε με τον Πόλυ το ενδεχόμενο ο “Χορός του Εγώ “ να γίνει ντουέτο και ήταν το πρώτο όνομα που μας ήρθε στα χείλη. Πήρα μεγάλη χαρά όταν τελικά δέχτηκε να το ερμηνεύσουμε μαζί, ένιωθα ενστικτωδώς κι εγώ αυτή την αισθητική συμβατότητα. Ίσως αν τελικά δεν το έλεγε εκείνος, να μην το προτείναμε σε κανέναν άλλον ερμηνευτή. Είναι περιττό να σου πω πόση χαρά έχουμε που θα το πούμε και ζωντανά στον Ιανό στις 8 του Φεβρουαρίου. Πέρα από την ξεχωριστή αισθητική που ο Απόστολος μοιράζεται με τον κόσμο , είναι κι ένας εξαιρετικά ζεστός και θετικός άνθρωπος!

– Υπάρχει και χορωδία μέσα στα τραγούδια σου. Θα μας μιλήσεις για τους συντελεστές του δίσκου;

Ε.Ζ. Με μεγάλη μου χαρά , η “οικογένεια” του Φελλού είναι γεμάτη από φίλους και συναδέλφους που έβαλαν ψυχή σε κάθε νότα που πέρασε από το χέρι και το λαιμό τους! Κάποιοι από αυτούς τραγούδησαν στο “Χορό Του Εγώ”, αν και δεν είναι τραγουδιστές , γιατί θέλαμε με τον Πόλυ να κρατήσουμε την ενέργεια της παρέας , πολύ περισσότερο από μια “τέλεια” εκτέλεση. Ο Βαγγέλης Καλαμάρας στα τύμπανα και ο Στέργιος Μητρούσης στο ηλεκτρικό μπάσο ανέλαβαν να ενοργανώσουν μαζί μου το βασικό σύνολο. Η Μπρουνίλντα-Ευγενία Μάλο στο βιολί και η Φαίη Νικολοπούλου στο βιολοντσέλο έδωσαν πνοή με τα δοξάρια τους. Ο Κωνσταντίνος Φόρτσας κατέθεσε τις ανάσες του μέσω κλαρινέτου και γκάιντας. Ο Arsen Nasi απογείωσε με τα κρουστά του το “Φορτηγό-Αεροπλάνο”

Η Πέννυ Μπερμπατιώτου από τις 123 swing (αδερφική φίλη τα τελευταία 24 χρόνια) , η Νάντια Μιχαλάκη και η Ντίνα Φαρμάκη έντυσαν ως χορωδία το “Παιδί”. Και μαζί τους η φοβερή παρέα : Ο Δημήτρης Μαρινόπουλος , ο Γιώργος Καββαδίας , ο Γιάννης Μακρής καθώς και ο Στέργιος που έπαιξε μπάσο, έφτιαξαν μια εξαιρετική ατμόσφαιρα για το “Χορό του Εγώ” που πλαισίωσε τον Απόστολο. Ο Ηλίας Λάκκας και η Δήμητρα Αγραφιώτη στην κονσόλα του ήχου φυλάκισαν τις στιγμές μας. Ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος ανέλαβε τις μίξεις και το mastering. Ο φακός της Μαρίας Κλινάκη μας χάρισε το εξώφυλλο , αλλά και φωτό από όλη τη διαδικασία στο στούντιο. Ο Νίκος Μυλωνάς και ο Άκης Βαλεργκάκης κινηματογραφούσαν καθ’ όλη τη διάρκεια των ηχογραφήσεων. Εδώ θα μου επιτρέψετε να αναφέρω και τους συνοδοιπόρους μας από το επικοινωνιακό κομμάτι , καθώς είναι μεγάλη η ευγνωμοσύνη μας για την εξαιρετική δουλειά που κάνουν. Είναι τύχη για μας η συνεργασία με το Όγδοο δισκογραφικά και την Κυριακή Αιλιανού από τη Φόρμιγγα στην παραγωγή των συναυλιών. Ο στόχος είναι κοινός : Να αφήσουμε πίσω μας καλά και διαχρονικά τραγούδια.

– Να σε γυρίσω λίγο πίσω; Θυμάμαι ακόμα τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου να σε παρουσιάζει στα live του.  Αν δεν κάνω κάποιο σοβαρό λάθος, ήταν αρχές 2000; Πόσα άλλαξαν από τότε για την Ελεάννα Ζεγκίνογλου. Όλα αυτά τα χρόνια έκανες αυτό που ήθελες; (και επαγγελματικά και προσωπικά).

E.Z. Κανένα λάθος δεν κάνεις , ήταν 2000 όταν γνώρισα το μεγάλο κεφάλαιο του ελληνικού Τραγουδιού που λέγεται  Βασίλης Παπακωνσταντίνου και ξεκίνησα να συνεργάζομαι μαζί του για τα επόμενα πέντε τουλάχιστον χρόνια. Μεγάλο σχολείο, έντονες συγκινήσεις , όλα στο πικ. Αυτή η συνεργασία στάθηκε η αφορμή να εισέλθω στη δισκογραφία με το “Κι αν είμαι ροκ” στο διπλό άλμπουμ “Εσείς οι φίλοι μου κι εγώ” το 2003. Εκεί μέσα μεγάλωσα , κι όσο κι αν μετέπειτα ένιωσα έντονη την ανάγκη να “αποφοιτήσω” για να κυνηγήσω πιο προσωπικές επιλογές, αυτή η εποχή με έχει χαράξει , την κρατώ μέσα στη μνήμη σαν κάτι ακριβό , που μου χάρισε το δώρο της Εμπειρίας. Σίγουρα έχουν αλλάξει αρκετά από τότε, μεγαλώνουμε , εξελισσόμαστε κι αφού κερδίσουμε το στοίχημα του αυτοπροσδιορισμού στη δουλειά μας , τότε κατευθυνόμαστε προς το περιβάλλον εκείνο όπου μπορούμε να αναπτυχθούμε . Υπό αυτήν την έννοια, ναι, έκανα αυτό που ήθελα και συνεχίζω να το κάνω. Κατάλαβα από νωρίς ότι πέρα από την ερμηνεία , έχω μεγάλο έρωτα με τη γραφή .Η Σύνθεση είναι η γλώσσα που πρόσφερε  ο Θεός στον άνθρωπο για να συνομιλεί μαζί Του. Κι αυτό δεν είναι δουλειά μόνο , είναι ολόκληρη η Ζωή. Δεν το κάνεις για να βγάλεις λεφτά, ούτε για να γίνεις γνωστός. Το κάνεις γιατί μόνο έτσι μπορείς να βγάλεις τη μέρα σου!!!!!

H Ελεάννα Ζεγκίνογλου όταν δεν ασχολείται με τη μουσική (αν και νομίζω πως δεν υπάρχει αυτή η πρόταση για σένα) , τι ενδιαφέροντα έχει;

E.Z. Η ζωή προσφέρει δυο μεγάλες χαρές σε όποιον θέλει να τις ζήσει, μιλώ για την φροντίδα των παιδιών και των ζώων. Η ενασχόλησή μου με τα παιδιά , ιδιαίτερα από τότε που γέννησα την κόρη μου , μου δίνει μεγάλη χαρά και πληρότητα, αλλά ακόμα και τότε, η Μουσική είναι το μέσο , είτε για την εκπαίδευση είτε για την ψυχαγωγία τους. Φροντίζω επίσης σε καθημερινή βάση με όσο χρόνο και χρήμα διαθέτω , τους αδέσποτους τετράποδους φίλους μας τόσο στη γειτονιά μου , όσο και σε πιο συλλογικό επίπεδο , όταν παρίσταται ανάγκη. Είναι πράγματα που με κάποιον τρόπο με θεραπεύουν , το χαμόγελο ή η ικανοποίηση που βλέπω , μου δίνει δύναμη να συνεχίσω.

– Έχουμε ζωντανές εμφανίσεις; Νομίζω έχουμε και την επίσημη παρουσίαση του δίσκου;

E.Z. Στις 8 Φεβρουαρίου κατεβαίνουμε στον Ιανό , θέλοντας να γιορτάσουμε μαζί με τον κόσμο τη γέννηση του νέου άλμπουμ , παίζοντάς το ζωντανά, σε ένα μεγάλο πρόγραμμα που εσωκλείει και την πρότερη πορεία μας , αλλά και τραγούδια που αγαπάμε από το ελληνικό ρεπερτόριο. Στις 7 Μαρτίου με αυτές τις “αποσκευές” , επόμενος σταθμός μας θα είναι το “Μπαράκι της Διδότου”.

– Τελικά  «Μόνο ένα μικρό παιδί θα σε κρατάει για πάντα από το χέρι;»

E.Z. …Μόνο ένα παιδί θα σε κρατάει για πάντα απ’ το χέρι 🙂 Κι αυτό το παιδί είσαι εσύ ο ίδιος , πριν γίνεις αυτό που φοβόσουν ή αυτό που επιθυμούσες. Αυτό το μικρό παιδί πάντα θα είναι εκεί , να σου θυμίζει όσο ζεις, ότι το  να αγαπάς και να αγαπιέσαι είναι η αφετηρία και ταυτόχρονα ο προορισμός… (…κι αν τελικά τα καταφέρουμε να αφήσουμε τα παιδιά μας πλήρη από Αγάπη σε αυτή τη ζωή , με έναν τρόπο , θα έχουμε πάρει το εισιτήριο για την Αθανασία 🙂 )

Ευχαριστώ πάρα πολύ για την κουβέντα. Εύχομαι καλή επιτυχία σε ό,τι κάνεις.

E.Z. Κι εγώ ευχαριστώ 🙂 Ευχές κι από μένα για επίτευξη των στόχων και πάντα καλή έκβαση σε όλες τις προσπάθειες.

Συνέντευξη : Θάνος Τεγόπουλος
Φωτογραφίες : Πέτρος Βήττας , Γρηγόρης Ντάικος