επιμέλεια : Έλενα Βεκρή & Τόνια Σταυροπούλου
1. Βραχνός Προφήτης | Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ένας δίσκος ορόσημο για τον ίδιο τον Θανάση αλλά και για όλους εμάς που τον ακούμε. Πόσες φορές δεν έχουμε ονειρευτεί, χαθεί, ερωτευτεί, μεθύσει και χορέψει με τους στίχους και τις μουσικές του. Ο δίσκος μιλάει για πράγματα που δεν φανταζόμασταν που είχαμε ξεχάσει ή που δεν γνωρίζαμε, για τα δέντρα, το χώμα, του φιδιού τον ύπνο, το θάνατο, του Μαγγελάνου τις φωτιές, τον φωτογράφο των Τρικάλων, τον αέρα Πεχλιβάνη.
Στο εξώφυλλο μια φιγούρα (έχει φωτογραφηθεί από τον Τάκη Τλούπα) που σου προκαλεί δέος και κοιτάζει μέσα στην ψυχή σου.. Ο ίδιος ο Θ. Παπακωνσταντίνου είπε: «Ένιωσα ένα ρίγος όταν ανακάλυψα ότι το επάγγελμα που έκανε ο άνθρωπος ήταν τελάλης : Βραχνός Προφήτης – τελάλης. Ίσως γιʼ αυτό τα χείλη του είναι τόσο σφιγμένα. Προσπαθούν να συγκρατήσουν τις δύσκολες προφητείες ή κουράστηκαν να ανακοινώνουν άσχημα μαντάτα. Ίσως γιʼ αυτό χάθηκε. Αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει, καλύτερα να μη μας πει κανένα».
Ο Θ. Παπακωνσταντίνου γράφει στίχους και μουσική, μελοποιεί 2 ποιήματα του Χρήστου Μπράβου, συνεργάζεται στην ενορχήστρωση τον Μπάμπη Παπαδόπουλο (Τρύπες), επιλέγει για τραγουδιστή σε 3 κομμάτια τον Γιάννη Αγγελάκα και σε ένα τη Λιζέτα Καλημέρη, και με ένα μαγικό τρόπο που μόνο ο ίδιος ο Θανάσης ξέρει μας μεταφέρει στο δικό του μουσικό σύμπαν.
Με «θυμάρι στα μαλλιά και κράνα για σκουλαρίκια» θα μεθάμε και θα εκστασιαζόμαστε κάθε φορά που ακούμε τα τραγούδια του..
2. Τέσσερις δρόμοι για τον Ερωτόκριτο
Το αριστούργημα της κρητικής λογοτεχνίας γίνεται πηγή έμπνευσης για τέσσερις συνθέτες. Αυτό το εξαίρετο “ερωτικό παραμύθι”, που πολλές φορές αποτέλεσε σημείο έμπνευσης και αναφοράς διαφόρων Νεοελλήνων συνθετών γίνεται το σταυροδρόμι τεσσάρων δημιουργών, που καταθέτουν τους “Τέσσερις δρόμους για τον Ερωτόκριτο”. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε από τη ΛΥΡΑ το 2000 και περιλαμβάνει τέσσερις προσεγγίσεις του Ερωτόκριτου, από τον Γιώργο Κουμεντάκη, τον Λουδοβίκο των Ανωγείων, τον Νίκο Ξυδάκη και τον Ψαραντώνη. Συμμετέχουν: Αλκίνοος Ιωαννίδης, Λιζέτα Καλημέρη, Νίκη Ξυλούρη.
3. Το Σιδερένιο νησί | Χρήστος Θηβαίος
Ένας κύκλος δώδεκα τραγουδιών εμπνευσμένος από την αιματηρή απεργία των μεταλλωρύχων της Σερίφου τον Αύγουστο του 1916. Ένας θεματικός δίσκος με αφορμή τα πραγματικά γεγονότα που η ποιητική ματιά του τραγουδοποιού τα ανασυντάσσει σε προσωπική μυθοπλασία.
Σε αυτό το έργο ο Θηβαίος ξεδιπλώνει το συνθετικό του ταλέντο, φανερώνει την ποιητική του κληρονομιά και συγκινεί με το λυρικό τραγούδισμά του. Αποκαλύπτει σκοτεινές και φωτεινές στιγμές της ιστορίας μας, καταγγέλλει την αδικία, την απανθρωπιά και την αδιαλλαξία, υμνεί τη ζωή και τον αγώνα, τραγουδάει τον έρωτα και ερωτεύεται τις μικρές στιγμές και με την τέχνη του τις κάνει μεγάλες.
Ελληνικά ηχοχρώματα, αλλοιωμένες συγχορδίες, πρωτότυπα φωνητικά δημιουργούν ένα σπάνιο μουσικό τοπίο για να αφηγηθεί ο Θηβαίος και να μας ταξιδέψει στο δικό του “ΣΙΔΕΡΕΝΙΟ ΝΗΣΙ”.
Έπαιξαν και ενορχήστρωσαν με τον Χρήστο Θηβαίο οι Μάξιμος Δράκος,
Πέτρος Βαρθακούρης, Γιάννης Αγγελόπουλος, Γιώργος Μακρής. Στο τραγούδι «Φυσάει» οι στίχοι είναι της Γεωργίας Λινάρδου. Στο τραγούδι «Μόνο 5’» ακούγεται η φωνή της Μαρίας Λιβανίου σε
απόσπασμα από την εκπομπή του Γιώργου Μελίκη για τη Σέριφο. Την ηχοληψία και τη μίξη έκανε ο Γιώργος Κορρές στο Studio “Συν Ένα”. Η έκδοση είναι ένα βιβλίο-cd που παίρνει άλλη διάσταση, θυμίζοντας «άλλες εποχές» με την εικαστική δημιουργία του ζωγράφου Γιάννη Γίγα. Την επιμέλεια της έκδοσης έχει ο Άγγελος Σφακιανάκης.
Με την ευγενή χορηγία των: Στο Κόκκινο 105.5 και Music Paper
4. Ανεμοδείκτης | Αλκίνοος Ιωαννίδης
Απόσπασμα από συνέντευξη
-Γιατί «Ανεμοδείκτης»;
-Είναι μια περίεργη ιστορία, κι αδιάφορη νομίζω για τον κόσμο, αλλά η αρχική ιδέα ξεκίνησε από ένα σχεδιάκι του πατέρα μου που υπάρχει μέσα στη συσκευασία του δίσκου, μ΄ ένα ανθρώπινο δάκτυλο κι ένα φτερό που λειτουργούσε σαν ανεμοδείκτης. Είχα γράψει κι ένα κομμάτι κλασικής κιθάρας με τον ίδιο τίτλο το οποίο δε μπήκε τελικά στο δίσκο. Το ηχογραφήσαμε, αλλά δεν το ΄βαλα τελικά. Κράτησα μόνο τον τίτλο. Ανεμοδείκτης λέγεται αυτός ο δίσκος ουσιαστικά γιατί τα τραγούδια αυτά σημαίνουν πράγματα για μένα. Είναι σαν ένα ημερολόγιο των πραγμάτων που έζησα ή φαντάστηκα τα τελευταία δυόμισι χρόνια. Δείχνουν και τη διάθεσή μου ανά πάσα εποχή. Είναι σα να υπάρχει ένας ανεμοδείκτης, ο οποίος ανάλογα με το βοριά ή το νοτιά κοιτάει από ‘δω ή από ‘κει.
(“Μελωδία” – εκπομπή Οδυσσέα Ιωάννου/Ιούνιος 1999)
5. Κάτι σαράβαλες καρδιές | Διάφανα Κρίνα
Ο δεύτερος δίσκος τους πάνω στα εφηβικά μας χρόνια! Μελοποιημένη ποίηση, σπαρακτικές ερμηνείες από τον Θάνο Ανεστόπουλο, ρυθμικά ξεσπάσματα και μια ζεστή μελαγχολία που σε αγκαλιάζει και σε δυναμώνει. Μέσα από τον ήχο τους και τις επιρροές τους ανακαλύψαμε τους Tindersticks, τον Nick Cave και άλλους και κάπως έτσι τα χρόνια μας ναυάγησαν στις ξέρες τους…
6. Έξω | Σωκράτης Μάλαμας
Η εικοσαετής δισκογραφία μέσα από 60 τραγούδια του ίδιου του Σωκράτη και κάποια του Θανάση σε live εκτελέσεις. Η διονυσιακή ατμόσφαιρα των συναυλιών του μέσα από την εσωτερικότητα και μελωδικότητα των ερμηνειών του. 4 ώρες γιορτής όπως μόνο ο Σ. Μάλαμας ξέρει να δημιουργεί με το κοινό του.
7. Πάρτυ στη Βουλιαγμένη | Λουκιανός Κηλαηδόνης
Ηχογράφηση συναυλίας στην παραλία της Βουλιαγμένης, στις 25 Ιουλίου 1983. Απόγευμα Δευτέρας, 25 Ιουλίου 1983. Η παραλιακή μποτιλιαρισμένη από τη Βουλιαγμένη μέχρι τη λεωφόρο Συγγρού. Πολλή ζέστη, κορναρίσματα αλλά και γιορτινή διάθεση. Οι Αθηναίοι πάνε σε πάρτι. Και όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Βουλιαγμένη. Είναι το πολυδιαφημισμένο πάρτι του Λουκιανού Κηλαηδόνη. Μια βραδιά που χαρακτηρίστηκε ως το «Woodstock της Αθήνας». Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης προετοίμαζε το πάρτι πολλούς μήνες. Τον Ιανουάριο της ίδιας χρονιάς πηγαίνει στα γραφεία του ΕΟΤ και ζητά να τού παραχωρηθεί η πλαζ της Βουλιαγμένης για να κάνει ένα αξέχαστο-όπως έλεγε- πάρτι. Και μάλιστα ζήτησε τη βραδιά που θα του δώσουν την πλαζ να έχει πανσέληνο. Είχε ψάξει στο ημερολόγιο και είχε δει ότι εκείνο το βράδυ ήταν της 25ης Ιουλίου. «Σκεφτόμουν πάντα ότι θα ήταν πολύ ωραίο να μαζευτούμε όλοι μια βραδιά με φεγγάρι, να ξαπλώσουμε στην αμμουδιά και να ακούμε μουσική όπου θα έρχεται από τη θάλασσα, να τα ψιλολέμε ενώ θα σκάζουν κάθε τόσο πυροτεχνήματα γύρω μας. Κι αν μας αρέσει, να σηκωθούμε και να χορέψουμε. Θα ήθελα μάλιστα να πετούσαν και χιλιάδες πυγολαμπίδες γύρω μας, αλλά δυστυχώς αυτό θα ήταν δύσκολο να γίνει», έλεγε ο Κηλαηδόνης. Κι όλα έγιναν όπως τα είχε ονειρευτεί, εκτός από τις πυγολαμπίδες. Μέχρι το απόγευμα της 25ης Ιουλίου είχαν πουληθεί πάνω από 25.000 εισιτήρια – στην τιμή των 300 δραχμών- αλλά υπολογίζεται ότι στην πλαζ βρέθηκαν σχεδόν 100.000 άνθρωποι. Ερωτευμένα ζευγάρια, οικογένειες με καροτσάκια και μωρά, αντροπαρέες, γυναικοπαρέες. Όλοι άπλωσαν την πετσέτα τους στην άμμο, έκαναν βραδινό μπάνιο, ζαλίστηκαν με τις μπύρες, τραγούδησαν και χόρεψαν μέσα στο νερό. Περίπου 4.000 άνθρωποι γύρισαν στο σπίτι τους το επόμενο πρωί με το λεωφορείο της γραμμής. Ο Κηλαηδόνης με τους μουσικούς του, τους ηχολήπτες και τους φωτιστές βρίσκονταν από νωρίς στο χώρο. Το ίδιο και τεχνικοί της τηλεόρασης, αφού η συναυλία μεταδόθηκε απευθείας. Όλα έπρεπε να είναι τέλεια. Άλλωστε το στήσιμο εξέδρας μέσα στη θάλασσα δεν ήταν κάτι εύκολο. Επιστρατεύτηκαν ακόμα και οι ασύρματοι της τροχαίας ώστε να γίνουν οι τεχνικές συνεννοήσεις. Όλοι μιλούσαν με όλους. Καλώδια, όργανα, μικρόφωνα, ηχεία και φώτα πηγαινοέρχονταν ασταμάτητα με βάρκες. Στις 7 το απόγευμα οι πόρτες άνοιξαν και η παραλία άρχισε να γεμίζει με κόσμο. Όλη τη νύχτα δεν σταμάτησαν να καταφθάνουν από κάθε γωνιά της Αθήνας. Άκουγαν τη συναυλία από το ραδιόφωνο αλλά τους αρκούσε. Ήθελαν να είναι εκεί. Πολλοί πήδηξαν τα κάγκελα της πλαζ, αγνοώντας τους μόλις 80 φύλακες που την περιφρουρούσαν. Τελικά οι πόρτες άνοιξαν και όσοι βρίσκονταν απ’ έξω εισέβαλαν στην αμμουδιά. Με το πρώτο τραγούδι ο Λουκιανός Κηλαηδόνης ξεσήκωσε τους δεκάδες χιλιάδες Αθηναίους «Καλωσορίσατε στο πάρτι μας» είπε στο μικρόφωνο ο Κηλαηδόνης και η συναυλία άρχισε. Οι περισσότεροι είχαν ήδη βουτήξει και παρακολούθησαν τους αγαπημένους τους καλλιτέχνες που έπαιζαν στην πλωτή εξέδρα που στήθηκε σε απόσταση περίπου 20 μέτρων από την ακτή. Η συναυλία κράτησε μέχρι τις δύο το πρωί. Πάνω από 4.000 άτομα κοιμήθηκαν στην παραλία Οι υπόλοιποι μπαινόβγαιναν στη θάλασσα, έπαιζαν ρακέτες, χόρευαν στην άμμο, έκαναν πικ νικ, έπιναν. Κι όλα αυτά κάτω από το ολόγιομο φεγγάρι που πολλές φορές μείωνα την λάμψη του τα δεκάδες πυροτεχνήματα. Η συναυλία άρχισε στις 9 και τελείωσε στις 2 τα ξημερώματα. Ακούστηκαν δεκάδες τραγούδια από τον Λουκιανό Κηλαηδόνη και τους φίλους του που βρέθηκαν στην πλωτή εξέδρα. Βαγγέλης Γερμανός, Διονύσης Σαββόπουλος, Αφροδίτη Μάνου, Γιώργος Νταλάρας, Μαργαρίτα Ζορμπαλά και Μαντώ. Όσοι βρέθηκαν στο πάρτι της Βουλιαγμένης ακόμα θυμούνται τη συναυλία που άλλαξε τη νοοτροπία και έβγαλε τους καλλιτέχνες από τα στάδια. Έτσι ξεκίνησαν να γίνονται συναυλίες σε φυσικούς χώρους όπως λόφοι, ποτάμια και κάστρα. Το πρωί εκείνης της ημέρας το ραδιόφωνο έλεγε: «σήμερα είναι Δευτέρα 25 Ιουλίου, Κοίμησις Αγίας Άννης, Ευπραξίας, Ολυμπιάδος, Ανατολή Ηλίου στις 6.22′ Δύση στις 20.41′, Πανσέληνος». Στις δύο τα ξημερώματα της επομένης, από την πλωτή εξέδρα ο «φτωχός και μόνος καουμπόι» τραγουδούσε: «όσοι πηγαίνουν στη Βουλιαγμένη λέει ένας νόμος παλιός, νύχτα με φεγγάρι και είναι λίγο φτιαγμένοι, πάντα τη βρίσκουν αλλιώς». Και όσοι βρήκαν τη δύναμη, μετά από τέτοιο ξεφάντωμα, να φύγουν από την παραλία, αποχώρησαν έχοντας στον μυαλό τους τον στίχο που άκουσαν από τον Νιόνιο: «να μας έχει ο Θεός γερούς, πάντα ν’ ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε»……
8. Reflections – Μ. Χατζιδάκις – New York Rock n Roll Enseble
Όταν ο Μάνος Χατζιδάκις συνάντησε στη Νέα Υόρκη μια μπάντα που έπαιζαν κλασσική και ροκ μουσική προέκυψε αυτός δίσκος, αριστούργημα. Μελωδίες και ενορχήστρωση του Μάνου Χατζιδάκι, ροκ ήχος και ερμηνείες από τους NY Rock n Roll Enseble. Ακούγεται στο repeat!
9. Η μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος – Μίλτος Πασχαλίδης
Είναι ο τέταρτος προσωπικός του δίσκος και περιλαμβάνει 11 τραγούδια. Τα 10 σε μουσική δική του και στίχους του Άλκη Αλκαίου, του Οδυσσέα Ιωάννου, του Δημήτρη Αποστολάκη (απ’ τους Χαΐνηδες) αλλά και δικούς του. Το ενδέκατο σε μουσική και στίχους του Θοδωρή Παυλάκου. Την ενορχήστρωση έχει κάνει ο Γιώργος Μπουσούνης. Το τραγούδι «Στα Είπα Όλα» ερμηνεύει ο Σωκράτης Μάλαμας.
“Τα όνειρά μου σαν παιχνίδια κουρδισμένα
Και το μυαλό μου μια παράξενη πατέντα
Οι αναμνήσεις μου, μου πιάνουνε κουβέντα
Απόψε λέω να παίξω απ’ τα κερδισμένα
Κι έτσι το δρόμο μου ανάποδα μαζεύω
Θυμάμαι όλα της ζωής μου τα λημέρια
Τάιζα λύκους και μου τρώγανε τα χέρια
Γι’ αυτό παιδεύτηκα να μάθω να χαϊδεύω”…
(στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου – “Η μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος”)
10. Από δω και πάνω – Γ. Αγγελάκας & Επισκέπτες
Ο Γιάννης Αγγελάκας αλλάζει τον ήχο του και πειραματίζεται με το ρεμπέτικο, την ηλεκτρονική μουσική και την κρητική. Οι επισκέπτες που συνεργάζονται μαζί του, 14 εξαιρετικοί μουσικοί που δίνουν στο δίσκο ενορχηστρωτικό πλούτο και μια νέα προοδευτική ματιά. Από δω και πάνω.. λοιπόν γεννιέται ένας νέος ήχος για τον σπουδαίο ροκ καλλιτέχνη.
Δείτε το 1ο μέρος του αφιέρωματός μας για τους 20 κορυφαίους δίσκους, απο το
11-20
